O Κυριάκος Μητσοτάκης έχει καθιερώσει στην Ελλάδα μια δική του πολιτική κοσμοθεωρία: τον «φιλελευθερισμό της αμνησίας».
- Από τον ΒΑΣΙΛΗ ΒΕΡΓΗ
Με το σκρινάρισμα της πλειονότητας των ΜΜΕ που «αγαπάνε κυβέρνηση», ο πρωθυπουργός έχει αναγάγει σε σημαία της πολιτικής του το «ξεχνάω». Ευελπιστώντας ότι θα λησμονήσουν τα «κατορθώματά του» πηγαίνοντας στην κάλπη και οι πολίτες.
Τα παραδείγματα είναι άπειρα και τα συναντάει κανείς σε κάθε μορφή άσκησης εξουσίας από την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και τους υπουργούς της. Κάθε φορά που το «σίδερο» καίει και δέχονται σφοδρότατες επιθέσεις από την αντιπολίτευση και τον κόσμο (κυρίως μέσα από τα social media, όπου η έκφραση δυσαρέσκειας είναι διάχυτη), η τακτική Μητσοτάκη είναι να αφήνει την ένταση του θέματος να μειώνεται διαρκώς μέσω της «σιωπής», ώστε κάποια στιγμή να χάνεται… στη λήθη.
Από τη στιγμή που αυτό δεν γίνεται «πρώτο», δεν υπάρχει ο «βομβαρδισμός» που θα έπρεπε -και θα όφειλαν, δημοσιογραφικά- στα ΜΜΕ, παρά μόνο κάποιες σκόρπιες φωνές προσπαθούν να ξεφύγουν από τον «πνιγμό», η κυβέρνηση Μητσοτάκη συνεχίζει απτόητη στον φιλελευθερισμό της «σιωπής» και της «αμνησίας».
Από πού να αρχίσω και πού να τελειώσω… Θυμηθείτε τι έχουμε ζήσει με την πανδημία. Οταν τα πάντα έκλειναν με 3.000 κρούσματα, αντίθετα στη συνέχεια όλα άνοιξαν με 45.000 κρούσματα! Οταν κάθε φορά που καλοκαιριάζει στον βωμό της ανάγκης του τουρισμού ο Μητσοτάκης πορεύεται ξανά στο περιβόητο «τελευταίο μίλι», ενώ όταν έρχεται το φθινόπωρο, θυμάται το «προσοχή, συμπολίτες μου» και… φτου κι απ’ την αρχή.
Η κυβέρνηση της χώρας, η οποία έσπασε κάθε ρεκόρ θνησιμότητας από τον κορονοϊό, δεν έδωσε ούτε στάλα βοήθειας στο ταλαιπωρημένο ΕΣΥ, που είδε να χάνονται χιλιάδες ζωές ΕΞΩ από τις ΜΕΘ, αλλά θεωρεί πως «αυτοί κάποια στιγμή θα το ξεχάσουν, όπως συμβαίνει με όλα». Οπως τις πυρκαγιές που κατέκαψαν τη χώρα, τις πλημμύρες που την έπνιξαν και το (άτιμο, έπεσε μέρα μεσημέρι) χιόνι που τη διέλυσε.
Για τον Μητσοτάκη και τους συν αυτώ η δική τους «φιλελεύθερη εκτίμηση» των πραγμάτων είναι ότι, όσο και αν φώναξαν οι Ελληνες για τα ασύλληπτα χαράτσια στους λογαριασμούς ρεύματος, για την απογείωση της τιμής της βενζίνης, για τις ληστρικές τιμές στα προϊόντα, για τη μη αφαίρεση των ειδικών φόρων κατανάλωσης και για τα «μέτρα στήριξης» (πρωτοφανή κοροϊδία), στο τέλος θα πληρώσουν, θα ξεχάσουν και θα ασχοληθούν με τα εγκλήματα που παίζει όλη μέρα η τηλεόραση.
Την ίδια τακτική ακολούθησε ο πρωθυπουργός και μετά την εμφάνιση Ζελένσκι στη Βουλή. Ούτε λέξη για την εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο από τον Ουκρανό πρόεδρο και ταυτόχρονα προκλητική «παρέλαση» στο Κοινοβούλιο του ναζιστικού Τάγματος Αζόφ μέσω ομιλητή του. Σε κάθε υγιή δημοκρατία αυτό θα είχε φέρει σεισμό! Η Ελλάδα πάλεψε για να αποβάλει το εγχώριο ναζιστικό μόρφωμα από τα έδρανα της Βουλής και είδε ξαφνικά το εισαγόμενο από την Ουκρανία, επειδή δήθεν δεν… εξετάστηκε νωρίτερα το βίντεο.
Στη συνέχεια όμως, τόσο τα ΜΜΕ όσο και η κυβέρνηση Μητσοτάκη ακολούθησαν την κλασική τακτική: «Ασ’ το να σβήσει. Κάποια στιγμή θα χαθεί κι αυτό στη λήθη του χρόνου».
Οπως χάνεται στη λήθη και το γεγονός ότι η ελληνική κυβέρνηση, που τάσσεται από την πρώτη στιγμή αναφανδόν υπέρ της Ουκρανίας, έχει… λησμονήσει να κάνει μια (δημόσια) ερώτηση στους Ελληνες εφοπλιστές, τα πλοία των οποίων μεταφέρουν το ρωσικό πετρέλαιο. Προφανώς, αυτοί δεν περιλαμβάνονται στις «κυρώσεις». Κυρίως, όμως, δεν συμπεριλαμβάνονται στο… ερωτηματολόγιο της κυβέρνησης.
Με αυτή τη νέα «πολιτική φιλοσοφία» ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα πορευτεί μέχρι την επόμενη φορά που θα αποφασίσει να πάμε στις κάλπες. Τότε θα φανεί αν ο «φιλελευθερισμός της αμνησίας» έπιασε τόπο ή αν οι Έλληνες τιμωρήσουν τον «εκφραστή» της όπως του αξίζει!
