Μεγάλη Πέμπτη: Ο Χριστός ευρέθη (που να σας βρουν…)
21η Απριλίου σήμερα, συμπολίτες μου, και θ’ ακούσουμε πολλά. «Αγωνιστές» θα επιδείξουν σωρεία αντιστασιακών πράξεων, όπως ότι έλεγαν τις ειδήσεις στην ΥΕΝΕΔ χολιασμένα, σαμποτάροντας έτσι τον Παττακό. Ότι η χούντα τούς εξωπέταγε στο εξωτερικό (να παίρνουν δύο μισθούς), για να μην τους έχει στα πόδια της και δεν τους έστελνε στα σπίτια τους, που ήταν πιο εύκολο.
Ο θείος κάποιας της ΥΕΝΕΔ ήταν στρατηγός, πλην όμως είχε αποστρατευθεί δύο χρόνια πριν από την 21η Απριλίου, και οι συνταγματάρχες τον… φοβούνταν και δεν την πείραξαν… Άλλος ήταν 6 μηνών στο Παρίσι και πολεμούσε τη χούντα με νύχια και με… μπιμπερό. Όλα αυτά τα καταλαβαίνω και υποκλίνομαι.
Όμως να είσαι αθλητικογράφος και, αφού δεν έχεις κάτι πιο μεγαλειώδες να επιδείξεις, να ρωτάς σε μία συνέντευξη «πώς τον λέγανε; Ασλανίδη τον λέγανε;» σε κατατάσσει στη χορεία των ιερομαρτύρων ή των ηλιθίων. Το ακούσαμε κι’ αυτό, σύντροφοι.
«Σήμερον κρεμάται επί ξύλου ο εν ύδασι την γην κρεμάσας». Η αλήθεια, έχει κρεμαστεί προ πολλού… Χρόνια πολλά, Έλληνες. Καλή Ανάσταση.
