Προσωπικά, καμία εντύπωση δεν μου έκανε η αφίσα του γερμανικού υπουργείου Υγείας που παρουσίαζε την Ελλάδα σαν παιδάκι, πιασμένο από τη φούστα της μαμάς Τουρκίας
- Από τον Γιώργο Χαρβαλιά
Εκφράζει απόλυτα τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζονται οι δύο χώρες, όχι μόνο από το Βερολίνο, αλλά και από όλα τα θεσμικά όργανα της (ελεγχόμενης από τους Γερμανούς, βεβαίως) Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Αυτό φαίνεται σε μια σειρά θεμάτων αμοιβαίου ενδιαφέροντος, όπως, ας πούμε, το Μεταναστευτικό. Με ρωτούσαν απορημένοι κάποιοι φίλοι τις προάλλες αν είναι αλήθεια οι πληροφορίες που είδαν το φως της δημοσιότητας στο διαδίκτυο και σύμφωνα με τις οποίες η πολυδιαφημισμένη «έκτακτη οικονομική βοήθεια των 700.000.000 ευρώ» που εξήγγειλε η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν από τον Έβρο, αντί να πάει σε μέτρα και υποδομές για τη θωράκιση των συνόρων, θα καταλήξει στις δομές και τις τσέπες των ανθρωπιστικών οργανώσεων, των ΜΚΟ, αλλά και των ίδιων των λαθραίων.
Ε, φυσικά, και είναι αλήθεια. Fake news είναι, δυστυχώς, τα ιλιγγιώδη ποσά που εισπράττει, υποτίθεται, η Ελλάδα από την Ευρώπη για να διαχειριστεί το μεταναστευτικό πρόβλημα.
Τα ποσά υπάρχουν και είναι πράγματι μεγάλα. Εκατομμύρια σφυρίζουν πάνω από τα κεφάλια μας.
Αλλά δεν καταλήγουν σε ελληνικά κρατικά ταμεία, παρά μονάχα κάτι ψιλά. Η μερίδα του λέοντος πάει στην Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες και το αδελφάκι της, τον Διεθνή Οργανισμό Μετανάστευσης (ΔΟΜ).
Τα έχω γράψει πολλές φορές, αλλά, αφού κάποιοι εξακολουθούν να με ρωτούν, το επαναλαμβάνω: Από το σύνολο της ευρωπαϊκής βοήθειας για το Προσφυγικό – Μεταναστευτικό στο διάστημα 2015-2019 η Ελλάδα εμφανίζεται πρώτη στη λίστα, με ένα ποσό 2,2 δισ. ευρώ που της αναλογεί. Τα κονδύλια προέρχονται από τρεις ουσιαστικά φορείς, το Ταμείο Ασύλου και Μετανάστευσης (AMIF), το Ταμείο Εσωτερικής Ασφάλειας (ISF) και τον λεγόμενο Μηχανισμό Επείγουσας Υποστήριξης. Από το συνολικό ποσό που φαίνεται ότι αναλογεί στην Ελλάδα περισσότερο από το 70% (1,5 δισ.) έχει καταλήξει στην Υπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες (743.000.000), στον Διεθνή Οργανισμό Μετανάστευσης (343.000.000), στην Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Στήριξης για το Ασυλο (EASO) και σε πληθώρα ΜΚΟ.
Στο διάστημα της τελευταίας πενταετίας είναι ζήτημα αν οι ελληνικές κρατικές υπηρεσίες και τα υπουργεία έχουν λάβει 300.000.000, με το μεγαλύτερο κομμάτι του ποσού να κατευθύνεται προς το υπουργείο Άμυνας (135.000.000 ευρώ) σχεδόν αποκλειστικά, όμως, για την κατασκευή δομών φιλοξενίας, τη σίτιση των μεταναστών και τη μεταφορά τους στην ενδοχώρα. Έξοδα, δηλαδή, που καμία σχέση δεν έχουν με την κανονική δραστηριότητα των Ενόπλων Δυνάμεων και τη βελτίωση του αξιόμαχού τους ή έστω τη θωράκιση των χερσαίων συνόρων.
Ανάλογη, για να μην πω πολύ χειρότερη, φαίνεται ότι θα είναι η κατανομή του ποσού των 700.000.000 ευρώ που δίνεται ως έκτακτη βοήθεια σε δύο ισόποσες δόσεις, με αφορμή τα γεγονότα στον Εβρο. Σύμφωνα με δηλώσεις της αρμόδιας επιτρόπου Ιλβα Γιόχανσον, σε πρόσφατη τηλεδιάσκεψη με Ελληνες κυβερνητικούς αξιωματούχους, η πρώτη δόση των 350.000.000 ευρώ θα διατεθεί στις οργανώσεις του ΟΗΕ, αμιγώς για σκοπούς βελτίωσης της διαμονής και της φιλοξενίας των μεταναστών στην Ελλάδα, ενώ ένα σημαντικό τμήμα της θα δοθεί απευθείας σε… μετρητά (!), υπό τη μορφή επιδόματος, σε 90.000 αιτούντες άσυλο που βρίσκονται αυτή τη στιγμή στη χώρα μας. Και από τη δεύτερη μελλοντική δόση, η μερίδα του λέοντος (220.000.000) θα διατεθεί για την κατασκευή νέων κέντρων υποδοχής και φιλοξενίας στα ελληνικά νησιά, ενώ άλλα 50.000.000 θα δοθούν για τον εφοδιασμό των hot spots με τρόφιμα (προφανώς αγορασμένα από το… Lidl).
O,τι… περισσέψει από αυτή τη δεύτερη δόση προορίζεται για την κάλυψη του κόστους εγκατάστασης και λειτουργίας συνοροφυλάκων και αστυνομικών, όχι μόνο στον Έβρο, αλλά και στα ελληνοβουλγαρικά σύνορα. Επωφελείται, δηλαδή, και η Βουλγαρία του Μπορίσοφ, ενώ, κατά δήλωσή της, την περίοδο της κρίσης δεν υπήρξε ούτε μία απόπειρα παράνομης εισόδου στο έδαφός της!
Μια απλή σύγκριση της κατανομής των αντίστοιχων κονδυλίων προς την Τουρκία, που απορρέουν από τη συμφωνία του 2016 και, βέβαια, έχουν ξεπεράσει τα 3 δισ. ευρώ, προκαλεί απορία αλλά και οργή για την ανικανότητα ή τον δωσιλογισμό των ελληνικών κυβερνήσεων απέναντι στους Γερμανούς – γιατί χωρίς καμία αμφιβολία αυτοί έχουν τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο στον επιμερισμό της ευρωπαϊκής βοήθειας.
Ενδεικτικά, στον αντίστοιχο αναλυτικό πίνακα της Τουρκίας βλέπουμε, εκτός από τους… συνήθεις υπόπτους (Ύπατη Αρμοστεία, ΔΟΜ και ΜΚΟ), τεράστια ποσά να πηγαίνουν στη γνωστή κρατική γερμανική αναπτυξιακή τράπεζα KfW (400.000.000 ευρώ για προγράμματα εκπαίδευσης και επαγγελματικής κατάρτισης προσφύγων), αλλά και ακόμη μεγαλύτερα κονδύλια απευθείας στην τουρκική κυβέρνηση (π.χ. 700.000.000 ευρώ στο τουρκικό υπουργείο Παιδείας και άλλα 300.000.000 στο υπουργείο Υγείας).
Αν συνυπολογίσει κανείς και τα εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ που κατευθύνονται στην Ερυθρά Ημισέληνο, η οποία ελέγχεται απευθείας από υπηρεσίες του Ερντογάν, μπορούμε με σιγουριά να πούμε ότι τουλάχιστον το 50% της έκτακτης βοήθειας των 3 δισ. ευρώ καταλήγει στα ταμεία του τουρκικού κράτους, σε θλιβερή αντίστιξη με τα ψίχουλα που παίρνει η Ελλάδα, διαχειριζόμενη πλέον όλο το μεταναστευτικό βάρος για λογαριασμό της Ευρώπης.
Να μη σας κάνει εντύπωση, λοιπόν, που οι Γερμανοί ζωγραφίζουν την Ελλάδα σαν παραπαίδι της Τουρκίας. Καμία εντύπωση απολύτως.
