Έντονη συναισθηματική φόρτιση επικράτησε στην συνέχεια της κατάθεσης της Ρούλας Πισπιρίγκου στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο. Η σημερινή κατάθεση της 35χρονης κατηγορούμενης ξεκίνησε με το πώς πήγε την Τζωρτζίνα στο Καραμανδάνειο νοσοκομείο και τι έδειξαν οι πρώτες εξετάσεις. Μετά, αναφέρθηκε στην πρώτη ανακοπή της 9χρονης ενώ έριξε τα βέλη της και προς τον επικεφαλής της ΜΕΘ Παίδων του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου του Ρίου, Ανδρέα Ηλιάδη.
Σχετικά με την αποχώρηση από το Καραμανδάνειο ανέφερε:
«Είχα ενημερώσει και το Μάνο ότι φεύγουμε. Άκουσα όμως τη Τζωρτζίνα με μεγάλο βήχα. Έντονο. Και μου λέει “μαμά εμετό”. Δίπλα στο κομοδίνο είχαν αφήσει κάποια χάρτινα δοχεία. Πήρα ένα της έδωσα και έβγαλε σάλια, υγρά πορώδες. Ωστόσο, εγώ είχα χτυπήσει το κουδούνι του δωματίου. …Ήταν όλοι μαζεμένοι οι νοσηλευτές. Τους είπα να έρθουν γιατί το παιδί δεν ήταν καλά. Ήρθε μια νοσοκόμα. Φώναξε τη γιατρό, αφού είδε το κολλώδες υγρό στο δοχείο του εμετού. Η γιατρός μου είπε ότι “δεν έχει τίποτα” και ότι “είναι ψυχολογικό” και πως οι εξετάσεις της “είναι καλές”. Της είπα τρομερά εκνευρισμένη εκείνη τη στιγμή: “Αυτό το παιδί θέλετε να διώξετε;“. Ένιωθαν ότι ήθελαν να το διώξουν. Μου λέει “ηρεμήστε, το μόνο που έχουμε δει είναι κάποια αύξηση στα λευκά, μάλλον κάποια ίωση”.
Μου είπε ότι θα της βάλλουν ορό και θα την παρακολουθήσουν. Της είχαν βγάλει το μόνιτορ και της έβαλαν ένα κουτί στο δάχτυλο. Το παιδί μετά κοιμήθηκε για μια ώρα και ξύπνησε από το βήχα. Έκανε εμετό ξανά. Δεν έβγαζε τροφή, έβγαζε κίτρινα υγρά. Φώναξα τους γιατρούς πάλι. Ήρθαν τα είδαν. Άκουσα όλους τους γιατρούς που κατέθεσαν να λένε τώρα ότι το παιδί είχε στρες. Όμως κανείς από αυτούς σε κανέναν από τους δυο μας δεν μας είχε πι κάτι τέτοιο τότε. Το στρες το άκουσα εδώ. Ποτέ δεν μας το είχαν πει. Μετά τον εμετό η Τζωρτζίνα άρχισε να πέφτει ψυχολογικά, δεν ήταν ζωηρή δεν μιλούσε. Είπαν εδώ οι γιατροί ότι το παιδί δεν απαντούσε στις ερωτήσεις τους. Το παιδί απαντούσε. Τους έλεγε ότι πονάει η κοιλιά της. Αφού ηρέμησε και την κοίμισα, το απόγευμα λίγο πριν την επίσκεψη των γιατρών το παιδί ήταν ξύπνιο και πάλι άρχισε τον βήχα. Εμένα μου είχαν πει να βλέπω την οθόνη. Εγώ έβλεπα ότι ανέβαιναν οι σφίξεις και μου έλεγαν ότι είναι φυσιολογικό. Είπα τι γίνεται; Το παιδί φαίνεται να μην μπορεί να αναπνεύσει.
Μας είπαν ότι θα κάνουμε έναν υπέρηχο στην κοιλιά και θα σας πούμε. Τον κάνουν και μας είπαν ότι έχει λεμφαδενες στην κοιλιά διογκωμένους. Εκεί έπαθα σοκ γιατί με λεμφαδενες είχε πρόβλημα και η Μαλένα. Είπα “Παναγία μου, μη μου πείτε ότι το παιδί έχει καρκίνο ή λευχαιμία, θα πεθάνω”. Με καθησυχάζουν και μου λέγανε γαστρεντερίτιδα έχει (…). Περνάει το απόγευμα κοιμόμαστε και ξαφνικά άρχισα να βλέπω ότι το παιδί δεν πολύ μιλούσε. (…) Το βράδυ ενώ κοιμόμασταν πάλι με ξύπνησε ξανά 9 προς 10 με τον ίδιο βήχα. Δεν μπορούσε να πάρει ανάσα. Πάλι γιατροί και νοσηλευτές στο δωμάτιο. Έκαναν μια υπόθεση ότι μπορεί να έχει καταπιεί σάλιο ανάποδα και να έχει πάει στους πνεύμονες. Τη μια μέρα κοινώς είχε γαστρεντερίτιδα , την άλλη βρόχο- πνευμονία και κάναμε τον σταυρό μας Τί θα μας ξημερώσει και τι θα έχει την επόμενη. Σκέφτηκα ότι στο Ρίο λόγω πανεπιστημιακού μήπως μας δώσουν μεγαλύτερη προσοχή….».
Η Ρούλα Πισπιρίγκου μίλησε για την ανακοπή που έπαθε η Τζωρτζίνα με δάκρυα στα μάτια.
«….Της έπεσε το οξυγόνο, πήγα να χτυπήσω το κουδούνι. Σηκώνεται το παιδί πάνω και κάνει προς τα πίσω. Άρχισα να φωνάζω από την πόρτα Τζωρτζινα, Τζωρτζινα! Λέω στη νοσοκόμα τρέξτε. Είχα πολλή ταραχή εκείνη τη στιγμή. Μπαίνει μέσα και μου λέει “φωνάζω τους γιατρούς”. Ταράχτηκε και αυτή. Εγώ φεύγω προς το διάδρομο και πάω προς τους γιατρούς. Στα ενδιάμεσα συναντηθήκαμε και θυμάμαι να με ρωτάει η γιατρός. Της λέω το παιδί είναι μπλε, τίναξε τα χέρια της, δεν ανασαίνει, δεν θυμάμαι ούτε τι έλεγα. Βλέπω την κ. Δημητροπούλου να κατεβάζει το κρεβάτι γρήγορα και να κάνει πάνω στο παιδί συμπιέσεις. Λέω “όχι αποκλείεται”, ήθελα να με πάρει ο Θεός! Γιατί το είχα δει στη Μαλενα. Παίρνω τον Μάνο του λέω “τρέχα”. Απέναντι ήταν ένα σκαλοπάτι. Μου κόπηκαν τα πόδια. Έκατσα στο σκαλοπάτι. Μου είπαν να βγω έξω. Έβλεπα κλειστή την πόρτα και κάποια στιγμή βγαίνει μια νοσοκόμα και μου δίνει αυτά τα τρία κομποσχοίνια και βλέπω ξαφνικά μια γιατρό που ανέβηκε τρέχοντας από τα επείγοντα.
Ήταν η γιατρός που είχε αναλάβει την Ίριδα τότε. Και ανοίγει η πόρτα και βλέπω το παιδί σε μια σανίδα πάνω μόνο τα μαλλιά της έβλεπα από πίσω. Η γιατρός είχε καβαλήσει το παιδί και την βλέπω να κάνει μια ένεση εδώ στην καρδιά. Μετά όταν την συνάντησα μου είπε ότι είχε χορηγήσει αδρεναλίνη. Λέγαμε φωνάξτε το γιατρό. Βλέπουμε τον κ. Χασαπόπουλο από τον διάδρομο και τον κοιτάζω αργά να περπατάει προς τα μέσα. Λέω στον Μάνο αυτόν περιμέναμε τόση ώρα; Δεν ξανά άνοιξε η πόρτα. Ο Μάνος δίπλα είχε πιάσει το κεφάλι του. Έλεγε “Τζωρτζινα είσαι δυνατή, θα τα καταφέρεις”. Και μετά δεν ξέρω από πόση ώρα ακούσαμε από μέσα: “Μπράβο κορίτσι μου, μπράβο κορίτσι μου”, Βγήκε η κ. Δημητρόπουλου πιάνεται από τα κάγκελα και μας λέει: “Επανήλθε, ζει”. Έπεσα στην αγκαλιά της και πήγα να της φιλήσω τα χέρια. Αυτά όμως έβγαιναν με δυσκολία. Ήμουν σε σοκ σε πανικό. Δεν μιλούσα πολύ. Ήμουν σαν χαμένη. Βγήκε ο κ. Χασαποπουλος έξω κλαμένος και το μόνο που μας είπε ήταν, έπαθε ανακοπή και ότι πρέπει να πάει στη ΜΕΘ στο Ρίο. Ρώτησε ο Μάνος από τι; Επανήλθε μας απάντησε».
Η αναφορά στον Αντρέα Ηλιάδη
Για την μεταφορά στο Πανεπιστημιακό νοσοκομείο του Ρίο ανέφερε και τον διευθυντή της ΜΕΘ Παίδων είπε:
«Όταν την έβαλαν στο ασθενοφόρο για να πάει στην εντατική, έβγαλε ο γιατρός το κοκαλάκι από τα μαλλιά της και μου το δώσε. Δεν το έχω πάνω μου γιατί μου το πήραν στη ΓΑΔΑ.
Ο κ. Ηλιάδης μας έκανε την ενημέρωση. Καθόμουν δίπλα με το Μάνο και μας είπε ότι είναι κρίσιμη η κατάστασή της το πρώτο 24ωρο και ότι δεν ξέρει αν θα ζήσει. Και ότι υπάρχει μια μέθοδος που λέγεται υποθερμία που την χειρίζεται εκείνος και είναι γνώστης. Ρωτήσαμε και μας είπε ότι θα παγώσει το σώμα του παιδιού και θα το επαναφέρει για να δει αν υπάρχει κάποιο πρόβλημα. Μας είπε να μην φοβόμαστε και πως είναι γνώστης και πως είναι κάτι πρωτοποριακό. Του είπαμε “γιατρέ το παιδί στα χέρια σου”. Μας είπε “δεν χρειάζεται να είστε εδώ” και πως τα επισκεπτήρια είναι πολύ συγκεκριμένα. (….) Έφυγα εγώ από το νοσοκομείο και στο ενδιάμεσο άνοιγε τη πόρτα ο κ. Ηλιάδης και μας έλεγε «εντάξει». Του είχαμε πει στην ενημέρωση ότι είμαι έγκυος πάλι και μου έλεγε να φύγω. Μάλωσε και τον Μάνο σε εισαγωγικά και του έλεγε «γιατί αφήνεις τη γυναίκα σου εδώ στα μικρόβια».
Έφυγα για 4 – 5 ώρες από το νοσοκομείο. Όμως δεν ήθελα να φύγω (….). Μετά είχαμε ενημέρωση και ξανά ενημέρωση από τον κ. Ηλιάδη. Μας έλεγε για τα κρίσιμα 24ωρα και πως το παιδί ανέχεται το σύστημα της υποθερμίας. Εδώ όμως στο δικαστήριο τον άκουσα να λέει ότι το παιδί ήταν για αιμοκάθαρση. Ποτέ δεν μας είπε ούτε για το ήπαρ του παιδιού μας, όλα καλά μας έλεγε. Δεν μπορεί να πει κάποιος ότι του διέφυγε γιατί το παιδί έμεινε τόσους μήνες στην εντατική. Ήταν περίεργό όλο αυτό, εγώ είχα επικοινωνία κάθε μέρα μαζί του (….)».
Η 35χρονη είπε πως ο κ. Ηλιάδης της μίλησε για μεταμοσχεύσεις:
«…..Δεν επιτρέπονταν να δούμε εμείς τη Τζωρτζίνα, τι να δεις; Ένα παιδί από το κεφαλάκι της μέχρι τα πόδια της όλο καλώδια και μηχανήματα, παντού οροί. Δεν μπορούσες να το αντίκρισες, δεν μπορούσες να αντέξεις. … Τελικά το παιδί έκανε οίδημα και πάλι μας είπε «μη δίνετε σημασία μπορεί και να μην είναι και τίποτα». Μας κάλεσε στο γραφείο του και πήγαμε με το Μάνο. Είδα παντού φωτογραφίες παιδιών. Μου λέει «τα κοιτάς; ξέρεις ποια παιδάκια είναι αυτά;». Λέω πείτε μου. «Έχουν κάποιες ηρωίδες μαμάδες που έχουν δωρίσει τα όργανα» μου απάντησε. Του λέω «πολύ καλά έπραξαν«. Όμως εγώ δεν ήθελα να γίνω ηρωίδα μάνα γιατί δώρισα τα όργανα του παιδιού μου. Φυσικά και είναι ηρωίδες οι μητέρες αυτές. Όμως εμένα το ενδιαφέρον μου ήταν σε ένα άλλο παιδί που είδα και είχε πάθει ανακοπή, είχε εγκεφαλοπάθεια και επανήλθε. Η ελπίδα μου για τη Τζωρτζίνα ήταν σε εκείνο το παιδί. Ότι αφού τα κατάφερε, θα τα καταφέρει και η Τζωρτζίνα. Για αυτό ρώταγα τι έκαναν οι γονείς του, ρώταγα τα πάντα αλλά απαντήσεις δεν πήρα. Ο κ. Ηλιάδης μας ρώτησε πως βλέπουμε το θεσμό της δωρεάς των οργάνων. Ο Μάνος απάντησε ότι είχε γίνει δότης μυελού των οστών. Εγώ είπα δεν με ενδιαφέρει με ενδιαφέρει η εξέλιξη του παιδιού.
(…) Μετά έκανε τη μαγνητική και φάνηκε η εγκεφαλοπάθεια. Μας είπε ότι το παιδί είναι τετραπληγικό, δεν θα μπορούσε να φάει να μιλήσει. Δεν ήξερε καν αν έβλεπε. (….) Εγώ αυτόν τον γιατρό τον είχα Θεό μέχρι την τελευταία στιγμή. Ήταν η ζωή του παιδιού μου στα χέρια του. Και αυτός να με ηχογραφεί και να διακινεί τους διαλόγους σε εκπομπή;».
Η Ρούλα Πισπιρίγκου διάβασε διαλόγους της με τον επικεφαλής της ΜΕΘ παίδων, υποστηρίζοντας πως τους είχε ηχογραφήσει ο κ. Ηλιάδης.
«Ούτε εγώ ούτε ο Μάνος θα ηχογραφούσαμε δεν είχαμε λόγο να το κάνουμε. Αυτός το έκανε».
Η απολογία συνεχίζεται.
Δείτε επίσης:
