Στο εδώλιο ο πατέρας Αντώνιος: «Τα παιδιά καθοδηγήθηκαν για να μας καταστρέψουν» – Τι είπε για την Κιβωτό του Κόσμου

Αρνείται τα όσα του αποδίδονται περί ξυλοδαρμών και εξαντλητικών εργασιών

Must Read

Ενώπιον του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών βρίσκεται από νωρίς σήμερα το πρωί, ο πατέρας Αντώνιος Παπανικολάου, απολογούμενος για την κατηγορία της ηθικής αυτουργίας σε βαριές και απλές σωματικές βλάβες κ.ά., σε βάρος ανηλίκων, που καταλογίζονται σε επτά συγκατηγορουμένους του, εργαζόμενους σε δομές της «Κιβωτού του Κόσμου».

Ο ιδρυτής της ΜΚΟ χαρακτήρισε τις καταγγελίες για σωματικές τιμωρίες και κακοποιητικές συμπεριφορές «καθοδηγούμενες», ενώ αρνήθηκε τις κατηγορίες που του αποδίδονται, υποστηρίζοντας πως στόχος ήταν να καταστραφεί το έργο της οργάνωσης. Ο ίδιος επεσήμανε πως όλα όσα καταθέτουν σε βάρος του τα παιδιά «ανήκουν στην σφαίρα της φαντασίας», ενώ τόνισε προς πάσα κατεύθυνση πως η δημιουργία της Κιβωτού ήταν μία απόφαση αγάπης που πήρε με σκοπό να «θεραπεύσει το τραύμα» που κουβαλούσαν παιδιά που έβλεπε να είναι παραμελημένα.

«Αυτά τα παιδιά σίγουρα καθοδηγηθήκαν από κάποιους που εκμεταλλεύτηκαν το χαρακτήρα τους και έφτασαν στο σημείο να μας κατηγορήσουν και να μας οδηγήσουν εκτός της Κιβωτού», κατέθεσε και συνέχισε: «Αυτά τα παιδιά τα σώσαμε πολλές φορές από φυλακές και δικαστήρια και κατάφεραν να σταθούν στα πόδιά τους. Και είναι αυτά τα παιδιά που χρησιμοποιήθηκαν εναντίον μας. Αυτά τα παιδιά τα ξέρω και ξέρω ότι δεν έχουν καταλάβει τι έκαναν. Τα συγχωρώ γιατί τα έχω μεγαλώσει. Έχω δώσει το είναι μου για αυτά, εγώ η πρεσβυτέρα μου και οι συνεργάτες μου. Σώσαμε επανειλημμένως τα παιδιά από φυλακές, βοηθήσαμε να σταθούν αυτά τα παιδιά και χρησιμοποιήθηκαν εναντίον μας για να μας καταστρέψουν, ενώ εμείς λειτουργούσαμε ως κυματοθραύστης […]».

«Δεν ήθελα να χαλάσω τη πατρική σχέση που είχα μαζι τους»

Σε ό,τι αφορά στους επτά συγκατηγορουμένους του, ο πατέρας Αντώνιος είπε: «Αυτοί οι άνθρωποι (σ.σ. οι συνεργάτες) μεγάλωσαν στην Κιβωτό και θέλαμε να δίνουμε πάντα θέσεις εργασίας σε παιδιά που είχαν βιώσει όλο αυτό. Μας ενδιέφεραν βιωματικοί εργαζόμενοι ώστε να αποτελούν παράδειγμα για τα παιδιά. Αυτοί οι άνθρωποι ήταν σε αυτές τις θέσεις και προσέφεραν από ευγνωμοσύνη. Πολλοί από αυτούς τους ανθρώπους έρχονταν και ως εθελοντές για να βοηθήσουν».

Σε ερώτηση της προέδρου αν ενημερωνόταν όταν κάποιο παιδί πήγαινε σε άλλη δομή, ο ίδιος απάντησε: «Όχι, δεν είχα χρόνο και δεν ήταν ο ρόλος μου. Εγώ προσπαθούσα να κρατήσω το πνευματικό μου κομμάτι με τα παιδιά. Δεν ήθελα να χαλάσω τη πατρική σχέση που είχα μαζι τους», τόνισε και σε άλλο σημείο συμπλήρωσε: «Εγώ κράτησα τον πνευματικό ρόλο. Η Κιβωτός μεγάλωνε και το δικό μου έργο μείωθηκε. Και όλο αυτό έπρεπε να στελεχώθει με τους κατάλληλους ανθρώπους και επιστήμονες. Πότε δεν μπήκα στο Διοικητικό Συμβούλιο, ποτε δεν ανακατευόμουν με τους υπαλλήλους, ο διευθυντής κάθε δομής όριζε τη δική του ομάδα».

Μάλιστα, αναφέρθηκε και στις κατηγορίες περί σκληρής εργασίας των παιδιών, χαρακτηρίζοντάς τες αστειότητες. «Οι καταγγελίες για εξαντλητικές εργασίες είναι στη σφαίρα της φαντασίας. Το ίδιο και οι καταγγελίες για τους ξυλοδαρμούς. Εγώ θα μπορούσα να δώσω τέτοιες εντολές; Είχα εγώ πειθήνια όργανα; Όλα αυτά έρχονται κόντρα στις αξίες μου και ως ιερέα και ως άνθρωπο, έρχονται κόντρα και στις αξίες της Κιβωτού» είπε ο ιερωμένος και συνέχισε: «Ούτε εξαντλητικές εργασίες ούτε τίποτα! Όποιος ήθελε βοηθούσε. Τα παιδιά είχαν ένα καταπληκτικό πρόγραμμα, με εκδρομές και ταξίδια. Πάντοτε τα φέρναμε σε επαφή με το θέατρο, τη μουσική, σε επαφή με τη γη και τα ζώα. Όλα τα παιδιά είχαν το ζωάκι τους, τον κηπάκο τους, φύτευαν τα δικά τους φυτά. Το παιδί έτσι μάθαινε να είναι υπεύθυνο».

Η αφετηρία της Κιβωτού

Νωρίτερα, ο ιδρυτής της ΜΚΟ επεσήμανε πως αποφάσισε να δημιουργήσει όλο αυτό το έργο, βλέποντας την παραβατικότητα που χαρακτηρίζει τα παιδια.

«Έβλεπα πολλά παιδιά να περιφέρονται στον Κολωνό εγκαταλλημένα και παραμελημένα. Αντέδρασα, λοιπόν, με το δικό μου τρόπο και σιγά- σιγά φτιάξαμε ομάδες και μέσω του αθλητισμού καταφέραμε να τα βάλουμε στο σχολείο (…). Η οργάνωσή μας ονομάστηκε Κιβωτός γιατί αυτά τα παιδιά μπορούσαν να προστατεύθουν εκεί. Το όνομα το έδωσαν τα ίδια τα παιδιά. Φανταστείτε ότι υπήρχαν παιδιά εκείνη την εποχή που δεν είχαν που να φάνε το μεσημερι και που να διαβάσουν», υποστήριξε και προσέθεσε:

«Καταφέραμε να στήσουμε ένα μαγειρείο στην αρχή, να γράψουμε αυτά τα παιδιά στο σχολείο και μετά να διαβάζουν με τη βοήθεια εθελοντών. Μετά η Κιβωτός οργανώθηκε κατά τα πρότυπα της αστικής μη κερδοσκοπικής εταιρείας με παιδαγωγούς και ψυχολόγους, ώστε να μπορέσουμε να θαραπευσουμε αύτα τα παιδιά. Είχαμε πολλά τραυματισμένα παιδιά. Τα μάθαινα να μετανιώνουν, να σηκώνονται γρήγορα και να προσπαθούν ξανά. Θυμάμαι είχε έρθει και ο Αριεπίσκοπος Χριστόδουλος και με συμβούλευσε να παραμείνω ο πνευματικός των παιδιών. Είμαι ιεράς και αυτό είναι το πρώτο μου μέλημα. Δεν ήμουν κάποιος που δεν είχε τι να κάνει και είπα να φτιάξω την Κιβωτό. (…) Ως ιερέας με τα ιερατικά μου καθήκοντα μου απέμεινε λίγος χρόνος και αυτόν τον αφιέρωνα στην Κιβωτό. Είχα ταυτιστεί από την αρχή με την Κιβωτό. Βοηθούσα κυρίως στη συντήρησή της. Ήθελα να διαφυλάξω τα ιερατικά μου καθήκοντα μακριά από το παιδαγωγικό κομμάτι. Δεν είχα χρόνο για αυτό. Μέσα από την εξομολόγηση εγώ μάθαινα πράγματα απ’ τα παιδιά και τα συμβούλευα να συγχωρέσουν, τα περισσότερα μισούσαν τους γονείς τους. Όποιος ήθελε έρχονταν στην εξομολόγηση ή στον εκκλησιασμό και δεν υπήρχε καμία συνέπεια αν κάποιος δεν ήθελε να έρθει».

«Όποιος ήθελε συμμετείχε και βοηθούσε»

Σε άλλο σημείο της απολογίας του ο πατέρας Αντώνιος έκανε σαφές πως έμαθε για όλα όσα κατηγορείται, όταν έγιναν οι καταγγελίες από τα παιδιά.

«Τα παιδιά αυτά ήταν βαθιά τραυματισμένα. Όταν μου έρχεται ένα παιδί μεγάλο με εισαγγελική παραγγελία τι χρόνο είχα εγώ να κάνω εγώ κάτι για να το βοηθήσω» είπε και συνέχισε: «Το πρώτο μέλημα ήταν η επιστημονική μας ομάδα (οι ψυχολόγοι) να επουλώσει τις πληγές αυτών των παιδιών μέχρι την ενηλικίωσή τους. Μετά μπορούσαν να φύγουν. Οπότε η μεγάλη αγωνία ήταν να έχουν ένα εφόδιο να βγάλουν ένα μεροκάματο, τίμια και σωστά. (…). Δεν υπήρχαν καταναγκαστικες εργασίες. Όποιος ήθελε συμμετείχε και βοηθούσε. Τα παιδιά είχαν ένα καταπληκτικό πρόγραμμα με ταξίδια, εκδρομές, σπουδαίες διακοπές σε μεγάλα ξενοδοχεία που είχαμε εμείς χορηγίες. Τα φέρναμε σε επαφή με τη μουσική και το θέατρο. Φέρναμε τα παιδιά σε επαφή με τη γη και τα ζώα. Φύτευαν τα δικά τους φυτά, πολλά είχαν το δικό τους ζωάκι. Το παιδί μάθαινε έτσι να είναι υπεύθυνο. Τους δίναμε την ευκαιρία να αναπτύξουν την υπευθυνότητα. Σε καμία περίπτωση όμως δεν υπήρχαν οι εξαντλητικές εργασίες που αναφέρονται. Για μένα ολα αυτα είναι στη σφαίρα της φαντασίας».

Η απολογία του βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη.

Δείτε επίσης:

Ακολουθήστε το newsbreak.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις τελευταίες & σημαντικές ειδήσεις.

Ακολουθήστε το newsbreak.gr στο κανάλι μας στο YouTube για να είστε πάντα ενημερωμένοι.

Ακολουθήστε το newsbreak.gr στο κανάλι μας στο Viber για να είστε πάντα ενημερωμένοι.

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, στο newsbreak.gr

Κάθε σχόλιο δημοσιεύεται αυτόματα. Ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του. Ωστόσο, αυτό δε σημαίνει ότι υιοθετούμε τις απόψεις αυτές και διατηρούμε το δικαίωμα να αφαιρέσουμε συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια όπου τα εντοπίζουμε. Σε κάθε περίπτωση ο καθένας φέρει την ευθύνη των όσων γράφει και το newsbreak.gr ουδεμία νομική ή άλλη ευθύνη φέρει.

  1. τι στεναχωριέσαι; Όσο μεγαλύτερη η δοκιμασια σε τούτη την πρόσκαιρη ζωή, τόσο μεγαλύτερη η ικανοποίηση στην άλλη την αιώνια. Εκτός αν έχεις τίποτα αμφιβολίες για το επέκεινα και φοβάσαι μην χαραμισεις τούτη την μοναδική ζωή.

ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΣΧΟΛΙΟΥ

εισάγετε το σχόλιό σας!
Πληκτρολογήστε το όνομα σας

Περισσότερα Βίντεο

Latest News

Διαβάζονται τώρα

More Articles Like This