Την παραμονή της 18ης Απριλίου, η Τουρκία ανακοίνωσε την «Επιχείρηση Claw-Lock», μια εισβολή στην περιοχή του Ιρακινού Κουρδιστάν στο Βόρειο Ιράκ. Αυτή η επιχείρηση πραγματοποιήθηκε με εναέριες και επίγειες επιθέσεις στις περιοχές Avashin, Metina, Zap, Kurazharo και Barwari Bala.
Αυτή η ανάλυση θα εξετάσει τα ακόλουθα: Τις σκοπιμότητες του τουρκικού κράτους γύρω από την επιχείρηση, συνεντεύξεις πολιτών, την εσωτερική και εξωτερική πολιτική της Τουρκίας έναντι των εθνικών και θρησκευτικών μειονοτήτων, απόψεις ειδικών για την περιοχή, τα συμφέροντα του ΝΑΤΟ και τις επακόλουθες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Το Τουρκικό Υπουργείο Άμυνας ισχυρίζεται ότι αυτή η επιχείρηση σκοπεύει να εξουδετερώσει μια σειρά από καταφύγια και σήραγγες τρομοκρατών. Ο Χουλουσί Ακάρ ισχυρίστηκε ότι οι επιχειρήσεις «θα συνεχίσουν μέχρι να πεθάνει ο τελευταίος τρομοκράτης», αλλά διαβεβαίωσε τους ακροατές του ότι οι άμαχοι και η πολιτιστική κληρονομιά της περιοχής θα γινόταν σεβαστή.
Ωστόσο, αφού μίλησα με αυτόπτες μάρτυρες, οι συνεντεύξεις έρχονται σε πλήρη αντίθεση με όσα αναφέρονται από το τουρκικό κράτος και τους υποστηρικτές του. Ο Καμαράν Οσμάν, αξιωματούχος της επιτροπής ανθρωπίνων δικαιωμάτων για τις Κοινοτικές Ειρηνευτικές Ομάδες στο Ιρακινό Κουρδιστάν, είδε την θηριωδία της τουρκικής εισβολής.
Δηλώνει ξεκάθαρα: «Το είδαμε μόνοι μας. Η επιχείρηση Claw Lock στόχευσε άμεσα σπίτια πολιτών. Είδαμε κατεστραμμένα 11 σπίτια πολιτών. Έχουν επίσης βάλει στο στόχαστρο τζαμιά, εκκλησίες, ακόμη και ένα νοσοκομείο».
Σύμφωνα με αναφορές, αυτή η επιχείρηση επιδιώκει να στοχεύσει αμάχους και όχι την «τρομοκρατία». Ο Καμαράν περιγράφει αυτό που είδε: «Τούρκοι στρατιώτες ήρθαν από τα βουνά και είπαν στους ανθρώπους που ζούσαν στα χωριά ότι πρέπει να φύγουν ή να πεθάνουν. Είπαν ότι όποιος παραμείνει εδώ θα θεωρηθεί ως αντάρτης του PKK και θα τους εξολοθρεύσουμε».
Και συνέχισε λέγοντας: «Οι άνθρωποι που ζουν στην περιοχή εξαρτώνται από τη γη τους για εισόδημα. Καλλιεργούν λαχανικά στα βουνά και τώρα δεν είναι πλέον σε θέση να προμηθεύουν τον εαυτό τους γιατί ο τουρκικός στρατός θα τους σκοτώσει».
Ρώτησα αν ήταν μάρτυρας κάποιου εκτοπισμού. Ο Οσμάν απάντησε με σαφήνεια: «Περισσότερα από 600 χωριά απειλούνται να εκτοπιστούν. Το Hezankey, ένα χριστιανικό ασσυριακό χωριό στην επαρχία Άκρε, είχε 50 οικογένειες, αλλά ως αποτέλεσμα των επιχειρήσεων έμεινε μόνο μία οικογένεια».
Μίλησα επίσης με τον Pari Ibrahim, Εκτελεστικό Διευθυντή του Ιδρύματος Yazidi, ο οποίος με παρέπεμψε στη δήλωση του ιδρύματος σχετικά με τις τουρκικές αεροπορικές επιδρομές.
«Είμαστε μάρτυρες πώς οι ζωές ειρηνικών πολιτών ενός κυρίαρχου έθνους μπορούν να καταστραφούν για την πολιτική δύναμη και τη γεωγραφική επέλαση».
Η επιχείρηση Claw-Lock δεν είναι ένα μεμονωμένο περιστατικό. Οι ιστορικές ενέργειες της Τουρκίας αποκαλύπτουν την πλήρη εικόνα για τις μακροχρόνιες επιθυμίες του Στρατού του ΝΑΤΟ για επέκταση, ισχύ και συνακόλουθες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Στις 17 Οκτωβρίου 2019, η Τουρκία χρησιμοποίησε λευκό φώσφορο εναντίον αμάχων, ένα χημικό όπλο που απαγορεύτηκε από τη σύμβαση της Γενεύης, στη συριακή πόλη Ras al-Ayn κατά τη διάρκεια της Επιχείρησης «Πηγή Ειρήνης».
Ο Mohammed Hamid, ένα 13χρονο Κούρδο αγόρι που άντεξε σοβαρά εγκαύματα από τις επιθέσεις, είναι μάρτυρας.
Πριν εισβάλει και χρησιμοποιήσει απαγορευμένα χημικά όπλα εναντίον αμάχων στη βορειοανατολική Συρία, η Τουρκία κατέλαβε και εκκαθάρισε εθνοτικά την κουρδική πόλη Αφρίν, απομακρύνοντας έτσι βίαια τους κατοίκους.
Η Τουρκία έχει προσαρτήσει πλήρως την βόρεια περιοχή της Συρίας και τώρα, επεκτείνει ουσιαστικά την εξουσία της σε κυρίαρχα έθνη.
Η επιχείρηση Claw Lock είναι μια επέκταση των προηγούμενων προσπαθειών που ξεκίνησαν στη Συρία για την «εξάλειψη της τρομοκρατίας» πέρα από τα σύνορα, μέσα στο Ιράκ.
Επιπλέον, η Τουρκία πούλησε drones, εκτοξευτές ρουκετών και πυρομαχικά στο Αζερμπαϊτζάν για να στοχεύσει Αρμένιους αμάχους στο Αρτσάχ. Οι Τούρκοι στρατηγοί βγήκαν πέρα από τα τουρκικά εδάφη για να βοηθήσουν στην επίθεση των Αζέρων.
Η πρόσβαση σε πετρέλαιο και φυσικό αέριο διακόπηκε επίσης σε 100.000 Αρμένιους αμάχους στο Αρτσάχ.
Παρά την απουσία «τρομοκρατών» στην Αρμενία, η Τουρκία συνέχισε το μοτίβο της εθνοκάθαρσης και την καταστροφή της πολιτιστικής κληρονομιάς, όπως βλέπουμε τώρα να πράττει στην περιοχή του Κουρδιστάν.
Αυτό έχει αφήσει πολλούς κατοίκους σε αγωνία, καθώς εξακολουθεί να υπάρχει μια πιεστική υπαρξιακή απειλή συνεχιζόμενης βίας από την Τουρκία και την άρχουσα ελίτ που διοικεί το Ιρακινό Κουρδιστάν. Σύμφωνα με το Ezidi Press, τουρκικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη έχουν επίσης δολοφονήσει ηγέτες του YBS.
Τα μέλη του YBS είναι οι επιζήσαντες της γενοκτονίας των Ezidi που αμύνθηκαν κατά του ISIS όταν οι δυνάμεις του Ιράκ και του Ιρακινό Κουρδιστάν τους εγκατέλειψαν στο όρος Sinjar.
Ο Οσμάν αποκαλύπτει: «Η Τουρκία χρησιμοποιεί drones Bayraktar TB2 για να πετάξει πάνω από την περιοχή Badinan, οι άνθρωποι φοβούνται πολύ μήπως δεχθούν επίθεση από το drone. Πολλά σχολεία έχουν κλείσει. όταν οι μαθητές ακούν μια πόρτα να κλείνει, πιστεύουν ότι είναι ο ήχος από περισσότερα drones που τους στοχεύουν ξανά».
Ωστόσο, τουρκικά μέσα ενημέρωσης και πολιτικοί προπαγανδίζουν ότι αυτή η επιχείρηση διεξάγεται για να πατάξει την τρομοκρατία. Ωστόσο, δεν είναι μυστικό ότι η Τουρκία υποστήριξε ανοιχτά το ISIS καθ’ όλη τη διάρκεια του συριακού εμφυλίου πολέμου.
Ο μεγαλύτερος στρατός του ΝΑΤΟ ήταν ένας τεράστιος παράγοντας στην επιτυχία του ISIS στη Συρία. Σύμφωνα με το Foreign Policy, μόνο το 2013, υπολογίζεται ότι περίπου 30.000 μαχητές χρησιμοποίησαν ουσιαστικά το τουρκικό έδαφος και τα μέσα μαζικής μεταφοράς της Τουρκίας για να περάσουν στη Συρία και το Ιράκ.
Η Τουρκία ήταν ένας αυτοκινητόδρομος τζιχαντιστών και ασφαλής χώρος για τους μαχητές ώστε να ενταχθούν στο Ισλαμικό Κράτος.
Μια πιο προσεκτική ματιά στις εσωτερικές τουρκικές πολιτικές θα αποκαλύψει πώς συμπεριφέρεται το τουρκικό κράτος απέναντι στις εθνοτικές και θρησκευτικές μειονότητες. Το να μιλάς απλώς την κουρδική γλώσσα επισύρει ποινή φυλάκισης. Ένας φοιτητής πανεπιστημίου καταδικάστηκε σε επτά χρόνια φυλάκιση επειδή τραγούδησε στα κουρδικά σε χώρο πανεπιστημιούπολης στην Τουρκία.
Επιπλέον, κέντρα κράτησης ανηλίκων, όπου κρατούνται πολλά νεαρά παιδιά Κούρδων επειδή μιλούσαν τη γλώσσα τους ή για «παράνομη συνάθροιση», έχουν υποστεί συνεχείς σεξουαλικές επιθέσεις από Τούρκους φρουρούς στη φυλακή.
Ο ίδιος ο πρώην υπουργός Δικαιοσύνης της Τουρκίας όρισε την Τουρκία ως «την πιο ελεύθερη χώρα στον κόσμο και πρόσθεσε: «Πιστεύω ότι ο Τούρκος πρέπει να είναι ο μόνος άρχοντας, ο μόνος κύριος αυτής της χώρας. μπορεί να έχει μόνο ένα δικαίωμα σε αυτή τη χώρα, το δικαίωμα να είναι υπηρέτης και σκλάβος».
Ρατσιστικά και εθνικιστικά αισθήματα όπως αυτό είναι βαθιά ενσωματωμένα στον ιστό των τουρκικών κοινωνιών και ενισχύονται περαιτέρω μέσω της εξωτερικής τους πολιτικής.
Η Rosa Burc, Ph.D., Πολιτικός Επιστήμονας, προσέφερε μια εικόνα για την τρέχουσα κατάσταση: «Αυτό που κάνει η Τουρκία με αυτές τις επιχειρήσεις δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως αυτό που ισχυρίζονται ότι είναι ένας αντιτρομοκρατικός πόλεμος. Πρέπει να διαβάσετε αυτές τις επιθέσεις με δύο τρόπους. Πρώτον, η συνέχιση των αντικουρδικών πολιτικών που καταστέλλουν κάθε είδους άρθρωση αυτονομίας και έκφρασης της κουρδικής ταυτότητας εντός και εκτός των τουρκικών συνόρων. Δεύτερον, είναι μια έκκληση να γίνει η κυρίαρχη δύναμη στην περιοχή. Αυτές οι επιθέσεις πρέπει επίσης να διαβαστούν χέρι-χέρι με τον ρόλο της Τουρκίας στο Αρτσάχ της Αρμενίας, δείχνοντας πώς η Τουρκία έχει αναπτύξει μια επιθετική [αποικιακή] εξωτερική πολιτική».
Η Burc συνεχίζει λέγοντάς: «Ενώ η Ρωσία καταδικάζεται δικαίως για την εισβολή της στην Ουκρανία, η Τουρκία κάνει τις ίδιες πράξεις εναντίον των Κούρδων και άλλων μειονοτήτων στη Βόρεια Συρία, την Αρμενία και την περιοχή του Κουρδιστάν του Ιράκ. Αντί άλλες ξένες δυνάμεις να καταδικάζουν την Τουρκία, έχουν υποστηρίξει τις βίαιες επιθετικές ενέργειες του τουρκικού έθνους μέσω συμφωνιών όπλων και τη σιωπή απέναντι στα τουρκικά εγκλήματα».
Αυτό τελικά αποκαλύπτει τον σημαντικό αντίκτυπο που έχει η Τουρκία για τους εταίρους της, όπως οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, οι οποίοι φαινομενικά αγνοούν τις βίαιες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων Κούρδων, Γιαζίντι, Ασσυρίων, Αρμενίων και άλλων πολιτών για να προωθήσουν τα συμφέροντά τους στο πετρέλαιο και τους πόρους.
Αν και θα απαιτούσε την εκκαθάριση των θρησκευτικών και εθνοτικών μειονοτήτων, ένα «παντούρκικο μανιφέστο» θα παρείχε σε εταίρους όπως οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ απεριόριστη πρόσβαση σε ενεργειακά αποθέματα και πετρελαιαγωγούς χωρίς ρωσικό και κινεζικό έλεγχο.
Αυτό προσφέρει έναν φρικτό, αλλά ρεαλιστικό ισχυρισμό σχετικά με το γιατί η Δύση έχει σε μεγάλο βαθμό σιωπήσει για τις φρικαλεότητες που γίνονται στην περιοχή. Οι προθέσεις για κατάκτηση πόρων για το ΝΑΤΟ είναι σαφείς μετά την επίσκεψη του πρωθυπουργού του Ιρακινό Κουρδιστάν, αχυράνθρωπου Barzani στο Ηνωμένο Βασίλειο, ο οποίος υποσχέθηκε να παράσχει πρόσβαση στο φυσικό αέριο και να αυξήσει τις βρετανικές επενδύσεις στην περιοχή λίγο μετά τη συνάντηση με τον Τούρκο πρόεδρο πριν από την εισβολή.
Οι εισβολές της Τουρκίας και τα συμφέροντα του ΝΑΤΟ στην περιοχή απαιτούν την εθνοκάθαρση και τη δίωξη των εθνικών και θρησκευτικών μειονοτήτων στην περιοχή.
