Ο ένας μετά τον άλλον, οι μύθοι τους οποίους καλλιέργησε ο ΣΥΡΙΖΑ σχετικά με την συμφωνία των Πρεσπών καταρρίπτονται. Είναι ήδη σαφές πως ούτε η καπηλεία του ονόματος της Μακεδονίας έχει σταματήσει, ούτε βεβαίως η τουρκική διείσδυση στο γειτονικό μόρφωμα έχει ανακοπεί.
Οι προβλέψεις της συμφωνίας ήταν ήδη επαχθείς για την Ελλάδα. Και όμως τα Σκόπια επιμένουν να την παραβιάζουν, διεκδικώντας όλο και περισσότερα, χωρίς να ανταποκρίνονται στις στοιχειώδης υποχρεώσεις τους. Έχουν δώσει ήδη επαρκή δικαιώματα για καταγγελία της συμφωνίας και άσκηση όλων των διπλωματικών και άλλων μέσων που έχει στην διάθεσή της η Ελλάδα, για να ανακόψει την ευρωπαϊκή πορεία των Σκοπίων και να τα καταδικάσει σε διεθνή απομόνωση.
Και όσο η ελληνική Κυβέρνηση είναι διστακτική, όσο αποφεύγει την ανάληψη σοβαρών πρωτοβουλιών για να σταματήσει η παραβίαση της διεθνούς νομιμότητας, τα Σκόπια αποθρασύνονται. Τελευταίο δείγμα της κακοπιστίας τους είναι τα σχολικά εγχειρίδια του δημοτικού, τα οποία περιέχουν κεφάλαια με όλως ψευδείς και παραπλανητικές πληροφορίες σχετικά προς ιστορικά γεγονότα. Η καπηλεία της ιστορίας της Μακεδονίας συνεχίζεται…
Αυτά όμως είναι «ψιλά γράμματα» για την Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου, η οποία υποδέχεται στην Αθήνα τον Σκοπιανό Πρόεδρο Στέβο Πενταρόβσκι. Να του πει τι;
Αμφιβάλλουμε πολύ σοβαρά, αν θα θέσει υπ’ όψιν του τις παραβιάσεις της συμφωνίας και τις ανακολουθίες της χώρας του. Απεναντίας η επίσκεψη αυτή, συνιστά χείρα βοηθείας συνολικά προς την κυβέρνηση των Σκοπίων και τον Πρωθυπουργό Ζόραν Ζάεφ, ο οποίος στις επόμενες εβδομάδες αντιμετωπίζει κρίσιμες δημοτικές εκλογές. Η σκοπιμότητα είναι ξεκάθαρη, δεδομένου ότι την επίσημη επίσκεψη έχει ζητήσει η σκοπιανή πλευρά. Η Ελλάδα απλώς την αποδέχθηκε χωρίς να θέσει όρους ή προϋποθέσεις.
Πρόκειται ως εκ τούτου για έμμεση συναίνεση προς όλες τις παραβιάσεις που το γειτονικό μόρφωμα διαπράττει εις βάρος της Ελλάδας.
Αυτό που φαίνεται ξεκάθαρα στα σχολικά τους βιβλία (τα οποία σύμφωνα με τις Πρέσπες θα έπρεπε να έχουν αναθεωρηθεί) είναι ότι εξακολουθούν να υιοθετούνται οι ισχυρισμοί της προπαγάνδας των Σκοπίων, ότι η αρχαία Ελλάδα έφθανε μέχρι την Θεσσαλία και ότι οι Μακεδόνες ήσαν ένας διαφορετικός «ξένος» λαός.
Για τη γλώσσα που μιλούσαν οι αρχαίοι Μακεδόνες ούτε λόγος. Αποκρύπτουν ότι οι άνθρωποι αυτοί μιλούσαν ελληνικά και συνεδέονταν με τους αρχαίους Έλληνες και με το «ομόγλωσσον» όπως και με το «ομόαιμον και των θεών τα καθιδρύματα κοινά».
Με τρόπο εξόχως παραπλανητικό στην σελίδα 68 του σκοπιανού βιβλίου ιστορίας αναφέρεται ότι «οι Μακεδόνες μιλούσαν μια ιδιαίτερη γλώσσα, οι οποίοι σχετιζόταν με τις γλώσσες των γειτονικών λαών – των Ελλήνων, των Ιλλυριών και των Θρακών» για να προστεθεί ότι «χρησιμοποίησαν το ελληνικό αλφάβητο»!
Φυσικά το χρησιμοποιούσαν διότι η γλώσσα ήταν ελληνική, ο Κύριλλος που έφταιξε το αλφάβητο των Σλάβων γεννήθηκε πολλούς αιώνες αργότερα.
Αυτά που σκοπίμως αγνοούν οι Σκοπιανοί, η Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας θα έπρεπε να τα γνωρίζει. Σταχυολογώντας στοιχεία από το το σκοπιανό σχολικό βιβλίο, βλέπουμε χάρτη μιας συρρικνωμένης από όλες τις πλευρές, αρχαίας Ελλάδος. Η Μακεδονία είναι κυριολεκτικά εξαφανισμένη άφαντη και η αρχαία Ελλάς παρουσιάζεται να ξεκινάει μόλις βόρεια της Θεσσαλίας.
Περαιτέρω παρατηρούμε:
- Σελ 50: «Οι Ιλλυριοί αναφέρονται για πρώτη φορά σε πηγές τον πέμπτο αιώνα π.Χ. και άρχισαν να έχουν σχέσεις με τους Έλληνες, τους Μακεδόνες και τους Θράκες..»
- Σελ 58: «Η Μακεδονία βρισκόταν στο κεντρικό τμήμα της Βαλκανικής Χερσονήσου, βόρεια της Ελλάδας..»
- Σελ 59: «Από την εποχή του Αρχελάου, οι Μακεδόνες ίδρυσαν τους Μακεδονικούς ολυμπιακούς αγώνες…»
- Σελ 62: «H καθοριστική μάχη μεταξύ των Μακεδόνων, με ηγέτη τον Φίλιππο, και τους Έλληνες, με ηγετικό ρόλο των Αθηναίων, έγινε το 338 π.Χ. στην Χαιρώνεια. Η μάχη τέλειωσε με νίκη του Μακεδονικού στρατού. Οι Έλληνες αναγκάστηκαν να αναγνωρίσουν το μεγαλείο και την πολιτική ηγεσία του Φιλίππου και την κυριαρχία του Μακεδονικού βασιλείου»
- Μάλιστα ο συγγραφέας του σχολικού εγχειριδίου καλεί τους μαθητές (σελ 69): «Ας σκεφθούμε…• Ποιες είναι οι ομοιότητες και διαφορές μεταξύ των Πολιτισμών της Μακεδονίας και της Ελλάδας;».
Είναι πολύ να ζητήσουμε από την Πρόεδρο της Δημοκρατίας να δηλώσει δημοσία και παρουσία του κ. Πενταρόφσκι ότι δεν υπάρχουν διαφορές καθότι ο πολιτισμός ήταν στον ελλαδικό χώρο ενιαίος. Και περιελάμβανε και τον χώρο της Μακεδονίας που από τότε κατοικείτο από Έλληνες.
Όμως ο ανιστόρητος Σκοπιανός συνεχίζει:
- Σελ 71 : «Με τις κατακτήσεις του Αλεξάνδρου Γ’ της Μακεδονίας, ο Μακεδονικός και ο ελληνικός πολιτισμός ήρθαν σε επαφή και συγχωνεύτηκαν με τους πολιτισμούς των ανατολικών λαών»! Το ότι η γλώσσα που επεκράτησε ήταν ελληνική (κοινή αλεξανδρινή) αποφεύγεται εντέχνως. Μια τέτοια παραδοχή συνιστά και αναγνώριση του ότι ιδιαίτερη μακεδονική γλώσσα δεν υφίσταται.
- Σελ 91: «Εκτός από τους Ιλλυριούς και τους Μακεδόνες, οι Ρωμαίοι κατάφεραν να κατακτήσουν τους άλλους Βαλκανικούς λαούς – τους Έλληνες και αργότερα τους Θράκες»!
Δηλαδή ο συγγραφεύς αυτού του βιβλίου, έχει ξεπεράσει και τον Φαλμεράιερ.
Αλλά και για τα μεταχριστιανικά χρόνια, η διαστρέβλωση συνεχίζεται.
- Στην σελ. 93 διαβάζουμε: «Ο χριστιανισμός στα Βαλκάνια ξεκίνησε αρχικά να διαδίδεται στην Μακεδονία, και στην συνέχεια στην Ελλάδα και στην Ιλλυρία. Από την Μακεδονία, ο απόστολος Παύλος έφυγε για την Ελλάδα, όπου συνέχισε να διαδίδει τον Χριστιανισμό».
Περιττό να σχολιάσουμε περαιτέρω τα προϊόντα της σκοπιανής προπαγάνδας. Περιμένουμε απλώς να δούμε πώς θα τα αντιμετωπίσει η Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας υποδεχομένη τον Σκοπιανό (και όχι Μακεδόνα) ομόλογό της.
