Με μια απόφαση «σταθμό» του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιά έπεσε η αυλαία στο μακροχρόνιο δικαστικό θρίλερ για τη «χρυσή» περιουσία της θείας του «Mr Βοκτάς» Εβάν Συρίγου, καθώς οι κληρονόμοι δικαιώνονται ύστερα από τρεις δεκαετίες!
Μπορεί ο επιχειρηματίας που έμαθε την Ελλάδα να τρώει κοτόπουλο να έφυγε από τη ζωή πριν από πέντε χρόνια χωρίς να πάρει ούτε ένα ευρώ από την περιουσία που δικαιωματικά του ανήκε, όμως οι κληρονόμοι του είχαν αποφασίσει να φτάσουν τον δικαστικό αγώνα μέχρι τέλους.
Πλέον κρατούν στα χέρια τους την απόφαση που τους ανοίγει τον δρόμο προς την αμύθητη περιουσία ύψους 29.000.000 ευρώ, που επί σειράν ετών καρπωνόταν παράνομα ο καταδικασθείς δικηγόρος Γιώργος Παπαστεργίου, δηλώνοντας ότι η άκληρη θεία του «Μr Βοκτάς» Μαργαρίτα Προμοίρα τον είχε υιοθετήσει, λίγο πριν αφήσει την τελευταία της πνοή!
Μάλιστα, για να αποκτήσει πλήρη πρόσβαση στην περιουσία της ζάπλουτης 82χρονης, είχε πετύχει με δόλιους τρόπους την έκδοση δικαστικής απόφασης, με την οποία κηρυσσόταν θετό τέκνο της. Τότε, ο αδίστακτος δικηγόρος είχε φέρει στο ακροατήριο μια άγνωστη γυναίκα την οποία εμφάνισε ως τη… Μαργαρίτα Προμοίρα και η οποία δήλωσε ότι συναινούσε στην υιοθεσία!
Ύστερα από 31 χρόνια το δικαστήριο έκρινε ανυπόστατη αυτή την απόφαση, διορθώνοντας τα λάθη του παρελθόντος. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με την υπ’ αριθμόν 2504/2019 απόφαση που δημοσιεύτηκε τον περασμένο Ιούλιο, το δικαστήριο «αναγνωρίζει την ανυπαρξία της 347/11/07/1988 απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, δυνάμει της οποίας ο Γεώργιος Παπαστεργίου κηρύχθηκε θετό τέκνο της Μαργαρίτας Προμοίρα».
Το εισιτήριο για την περιουσία
Μιλώντας στην «Espresso», o διεθνούς φήμης ιδιωτικός ερευνητής Κώστας Σπύρου, ο οποίος έπαιξε κομβικό ρόλο στην αποκάλυψη της απάτης που έστησε ο καταδικασθείς δικηγόρος Γιώργος Παπαστεργίου, τόνισε ότι πρόκειται για μια σημαντική απόφαση που αποτελεί το εισιτήριο των νόμιμων κληρονόμων για την περιουσία της άκληρης θείας.
«Όλα αυτά τα χρόνια τα εισοδήματα από την περιουσία καρπωνόταν ο σφετεριστής» εξηγεί ο κ. Σπύρου, ο οποίος έχει δώσει το παρών σε αμέτρητα ποινικά και αστικά δικαστήρια προκειμένου να αποδειχθεί η αλήθεια. «Ο άτυχος Εβάν δεν πρόλαβε να πάρει ούτε μία δραχμή, αλλά τουλάχιστον τώρα ήρθε η δικαίωση για τους κληρονόμους του» αναφέρει.
Εκτός, όμως, από τη νίκη στα αστικά δικαστήρια, το ποινικό σκέλος της πολύκροτης υπόθεσης έχει κλείσει οριστικά με τη βούλα του Αρείου Πάγου, που δικαίωσε οριστικά την πλευρά του «Mr Βοκτάς». Με την υπ’ αριθμόν 2047/2017 απόφαση του ανώτατου δικαστηρίου, που έχει πλέον κριθεί αμετάκλητη, δεν έγινε δεκτή η αίτηση αναίρεσης που είχε καταθέσει ο δικηγόρος κατά της απόφασης του Πενταμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Πειραιά, που τον καταδίκασε σε ποινή φυλάκισης τριών ετών με τριετή αναστολή τον Φεβρουάριο του 2014.
Οι δικαστές είχαν κρίνει τότε ένοχο τον Γιώργο Παπαστεργίου για το αδίκημα της απάτης στο δικαστήριο λόγω ψευδούς βεβαίωσης, δικαιώνοντας τις φωνές της οικογένειας Συρίγου, που από την πρώτη στιγμή μιλούσαν για μια καλοστημένη απάτη. Κι αυτό γιατί, αφού ο δικηγόρος είχε φροντίσει να εμφανίζεται με τη βούλα του δικαστηρίου ως υιοθετημένος γιος της άκληρης γυναίκας, στη συνέχεια φέρεται ότι παραπλάνησε τους συγγενείς της όταν εκείνη ήταν στα τελευταία της και νοσηλευόταν στο νοσοκομείο ζητώντας να συντάξει τη διαθήκη της.
Συγκεκριμένα, φέρεται ότι τους είπε ότι η διαθήκη συνετάχθη και η 86χρονη την υπέγραψε, κάτι που ήταν απολύτως ψευδές, όπως αποδείχτηκε στη συνέχεια! Κι αυτό γιατί, αμέσως μετά τον θάνατό της, όταν ο Εβάν Συρίγος ζήτησε να ανοίξει η διαθήκη της, του αποκάλυψαν ότι δεν είχε συνταχθεί ποτέ και ότι η περιουσία θα κατέληγε στον Γιώργο Παπαστεργίου, τον οποίο η εκλιπούσα είχε υιοθετήσει!
Η γιγάντωση και το ναυάγιο της εταιρίας
Παίρνοντας τα ηνία της επιχείρησης που έστησε το 1953 ο πατέρας του Αδαμάντιος Συρίγος, ο νεαρός τότε Εβάν, ο οποίος είχε σπουδάσει βιοχημεία, αφοσιώθηκε με πάθος στη εταιρία, η οποία μέσα σε λίγες δεκαετίες γιγαντώθηκε. Η Βοκτάς, πασίγνωστη στο ευρύ κοινό, ήταν μια καινοτόμος επιχείρηση, ενώ χρονιά «σταθμός» για την εξέλιξή της αποτέλεσε το 1961. Τότε εισήγαγε για πρώτη φορά το απεντερωμένο κοτόπουλο για μαγείρεμα, με αποτέλεσμα η παραγωγή να απογειώνεται και από τα 6.000 πουλιά έφτασε τα 96.000, με την επιχείρηση να καθετοποιείται.
Μάλιστα, η Βοκτάς αναπτύχθηκε σε τόσο μεγάλο βαθμό ώστε απέκτησε και ποντοπόρα πλοία που μετέφεραν το 40% της τροφής από τις ΗΠΑ. Όμως, ως γνωστόν, τα μεγάλα καράβια έχουν και μεγάλες φουρτούνες και τα πρώτα προβλήματα δεν άργησαν να φανούν. Το 1990 κάποιοι διευθυντές της Βοκτάς, που γνώριζαν πως οι μετοχές βρίσκονταν κλειδωμένες σε έναν φοριαμό, τις απέσπασαν και μαζί με αυτές πήραν και τον έλεγχο της εταιρίας.
Ύστερα από σκληρές δικαστικές διαμάχες η οικογένεια Συρίγου επανήλθε στη διοίκηση το 1994, αλλά βρήκε μια εταιρία σχεδόν υπό διάλυση, ενώ το προσωπικό, με την παρότρυνση των παλιών διευθυντών, ξεκίνησε απεργία με αποτέλεσμα να οδηγήσει σε μεγαλύτερα δεινά την εταιρία. Το πτηνοσφαγείο δεν μπορούσε να λειτουργήσει και η θνησιμότητα των πουλιών αυξήθηκε. Η αντίστροφη μέτρηση που είχε αρχίσει δεν ήταν πλέον δυνατό να αντιστραφεί με αποτέλεσμα το 1996 η εταιρία, πνιγμένη στα χρέη, να κηρύξει πτώχευση.
Παρά τις αγωνιώδεις προσπάθειες του Εβάν Συρίγου, ο οποίος πάλεψε με νύχια και με δόντια να κρατήσει την επιχείρηση ζωντανή, κάνοντας εκκλήσεις για ρύθμιση και αναδιάρθρωση χρεών, τα αιτήματά του έπεσαν στο κενό.
Και μολονότι η αμύθητη περιουσία της θείας του θα μπορούσε να προσφέρει ανάσα στην επιχείρηση, κάθε ελπίδα του γκρεμίστηκε εξαιτίας της απάτης που περίτεχνα έχτισε ο καταδικασθείς δικηγόρος, με αποτέλεσμα το 2014 να φύγει από τη ζωή χωρίς να γευτεί τη γλυκιά γεύση της δικαίωσης, η οποία άργησε περίπου 30 χρόνια.
ΠΗΓΗ: espresso.gr
