Υπήρχε μια συγγραφική δυάδα που έσπαγε τα ταμεία. Οι απίστευτες ιστορίες του Νίκου Τσιφόρου και ο ορθολογισμός του Πολύβιου Βασιλειάδη που τις μετέτρεπε σε θεατρικές παραστάσεις και κινηματογραφικές ταινίες. Υπήρχε κι ένα σκηνοθέτης, ο Γιάννης Δαλιανίδης που τότε έκανε τα πρώτα του βήματα βάζοντας τη χορευτική κίνηση στα έργα του.
Όλοι αυτοί συναντήθηκαν σε μια ταινία, στο «Κορϊδάκι της Δεσποινίδος».
Η ιστορία ξεκινά από μια θεατρική παράσταση.
Η παράσταση είχε επιτυχία. Μεγάλη επιτυχία! Η Τζένη Καρέζη, ο Ντίνος Ηλιόπουλος και ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος έδιναν τον καλύτερό τους εαυτό.
Το θεατρικό έργο παρουσιάστηκε στο θέατρο «Κοτοπούλη – Ρεξ» την Παρασκευή 9 Οκτωβρίου 1960 σε σκηνοθεσία των Νίκου Τσιφόρου και Ντίνου Ηλιόπουλου.
Η κριτική, λαμβάνονας υπόψιν τις εντυπώσεις του Κώστα Οικονομίδη στην εφημερίδα «Έθνος» δεν ενθουσιάστηκε
Η παράσταση αγαπήθηκε και πριν ολοκληρώσει τον θεατρικό της κύκλο αποφασίστηκε να γίνει ταινία από την εταιρεία των Αφών Ρουσσόπουλου, Δ. Σαρρή, Κ. Ψαρρά και Γιώργου Λαζαρίδη. Ο Γιάννης Δαλιανίδης που ως Γιάννης Νταλ έκανε καριέρα χορευτή, ανέλαβε την κινηματογραφική διασκευή και σκηνοθεσία. Ζήτησε από τον Μάνο Χαταζιδάκι να γράψει τη μουσική. Εκτός από δύο τραγούδια, ακούμε σε ορχηστρική εκτέλεση τη «Μαύρη Φορντ» ένα από τα εμβληματικά τραγούδια της παράστασης «Οδός Ονείρων» που ανέβηκε τρία χρόνια αργότερα.
Στην ταινία βλέπουμε τις πρώτες απόπειρες του Δαλιανίδη να ελληνοποιήσει το αμερικανόφερτο μιούζικαλ και να το προσαρμόσει στα ελληνικά δεδομένα. Σε αυτό τον διευκόλυναν φυσικά και οι χορευτικές ικανότητες του Ντίνου Ηλιόπουλου.
Τα γυρίσματα της ταινίας άρχισαν τον Ιανουάριο του 1960 παράλληλα με την θεατρική παράσταση.
Η θεατρική και κινηματογραφική της εκδοχή συνοδεύτηκαν από πολλές… φήμες.
*Στο θέατρο ο τότε Διάδοχος Κωνσταντίνος με τις αδελφές του Σοφία και Ειρήνη παρακολούθησαν την παράσταση και φωτογραφήθηκαν με τους πρωταγωνιστές (εφημερίδες 14ης Ιανουαρίου). Οι φήμες είχαν να κάνουν με το πολυσυζητημένο ειδύλιο με την Αλίκη Βουγιουκλάκη. Τέσσερις μέρες νωρίτερα είχε παρακολουθήσει τη δική της παράσταση και οι φήμες είχαν φουντώσει. Η παρουσία του στην παράσταση του… αντίπαλου δέους ήταν μονόδρομος.
*Στην κινηματογραφική εκδοχή οι πρωταγωνιστές της υποστήριξαν ότι υπήρξαν 86 αληθινά χαστούκια μέχρι να υπάρξει το αποτέλεσμα που ήθελε ο σκηνοθέτης!
*Ο Γιάννης Διαλιανίδης από την πλευρά του προσπάθησε να επιβληθεί στα ιερά τέρατα που πρωταγωνιστούσαν. Όπως ο ίδιος είπε αργότερα ίσως οι πρωταγωνιστές να μην ήθελαν να ολοκληρωθεί η ταινία στην ώρα της για να μην «κόψει» εισιτήρια από την θεατρική παράσταση.Πάντως σε δημοσίευμα του «Έθνους» βλέπουμε ότι η ταινία ήταν έτοιμη στην ώρα της.
*Για πολλούς ιστορικούς του ελληνικού σινεμά η ταινία αυτή ήταν που έδωσε στον Φιλοποίμην Φίνο να αποκτήσει τον Γιάννη Δαλιανίδη υποσχόμενος να στηρίξει οικονομικά το όραμά του για εντυπωσιακά ελληνικά μιούζικαλ με πλούσια σκηνικά και έγχρωμα.
*Η θεατρική παράσταση ολοκλήρωσε τις παραστάσεις με την προβολή της ταινίας. Τη διαδέχτηκε μια ακόμα επιτυχία, θεατρική και κινηματογραφική. Ήταν «Η Κυρία του Κυρίου» με τους ίδιους πρωταγωνιστές. Στην κινηματογραφική εκδοχή το ρόλο της Τζένης Καρέζη έπαιξε η Γκέλυ Μαυροπούλου.
Επιστρέφοντας στην ταινία που πρωτοποβλήθηκε στις 14 Μαρτίου 1960, ήταν η τρίτη δημοφιλέστερη της σεζόν με 115.029 εισιτήρια. Κορυφαία ήταν «Το ξύλο βγήκε από τον παράδεισο» (239.530 εισιτήρια) και δεύτερη «Το κλωτσοσκούφι» (202.542) και οι δύο με πρωταγωνίστρια την Αλίκη Βουγιουκλάκη σε παραγωγή της Finos Film.
Η ταινία ήταν ασπρόμαυρη όπως και οι περισσότερες ταινίες εκείνης της εποχής για οικονομικούς λόγους. Ο ΑΝΤ-1 το 2018 την επιχρωμάτισε και την πρόβαλε για πρώτη φορά έγχρωμη στις 2 Απριλίου.
Ατάκες από την ταινία
