Αν αποφασίσετε να ερωτευτείτε κάποιο από τα πιο παραδοσιακά χωριά της Ελλάδας, δοκιμάστε να επισκεφθείτε την Κόρωνο της Νάξου.
- Αποστολή:
Νίκος Νικόλιζας
Πρόκειται για ένα χωριό 40 χιλιόμετρα βόρεια από την χώρα της Νάξου με μοναδικές ομορφιές. Καταρχήν, στο χωριό αυτό δεν κυκλοφορεί ούτε αυτοκίνητο, ούτε μηχανάκι αλλά ούτε και ποδήλατο.
Σκαρφαλωμένο απέναντι από τα παλιά μεταλλεία του νησιού, η Κόρωνος, εκτός από την απόλυτη ηρεμία, σου εκπέμπει και μοναδική θετική ενέργεια, αφού όλο το χωριό μοσχοβολάει μπιγκόνιες, βουκαμβίλιες, τριανταφυλλιές και γιασεμιά.
Κυριαρχεί η πέτρα και το λευκό παντού, ενώ τα πολύ στενά σοκάκια σε παραπέμπουν σε άλλες εποχές. Το χωριό, αν και τη δεκαετία του ’50 είχε περίπου 500 κατοίκους, σήμερα οι κάτοικοι είναι μόλις 150 και μάλιστα ερωτευμένοι με το χωριό τους.
Η καθαριότητα και το άκουσμα από τα γάργαρα νερά κυριαρχεί σε όλα τα σοκάκια.
Τα παλιά χρόνια, οι πρόγονοι των σημερινών κατοίκων έσκαβαν μεγάλα λαγούμια μέσα στο βουνό κυκλικά του χωριού και, παράλληλα, έσκαβαν και διαδοχικές στέρνες-πηγάδια. Με αυτόν τον τρόπο έφερναν το νερό στο χωριό, που ακόμα και σήμερα υδροδοτείται με τον ίδιο παραδοσιακό τρόπο.
Η Κόρωνος διαθέτει δύο παραδοσιακές ταβέρνες, έναν φούρνο με ξύλα, καθώς και τρία καφενεδάκια.
Στο χωριό αυτό έζησε και η «ελληνίδα Μπριζίτ Μπαρντό» Γκιζέλα Ντάλι (Αδαμαντία Μαυροειδή), προς τιμήν της οποίας έχει δημιουργηθεί μουσείο.
Η απόσταση από την χώρα είναι περίπου 50 λεπτά, αλλά αξίζει να το επισκεφτείτε!
