Από τις 22 Ιουλίου του 1974, ο τότε υπολοχαγός Νικόλαος Κατούντας γνωστός και ως ο Λεωνίδας της Κερύνειας, θεωρείται αγνοούμενος.
Αποφοίτησε από την Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων με τον βαθμό Ανθυπολοχαγού Καταδρομέων, εκπαιδεύτηκε ως αλεξιπτωτιστής, βατραχάνθρωπος, χιονοδρόμος και κατείχε πτυχίο από τη Νομική Σχολή Αθηνών.
Στο χρονικό της εισβολής ήταν Διοικητής του 31ου Λόχου Κρούσεως της 33ης Μοίρας Καταδρομών υπό την διοίκηση του Γεωργίου Κατσάνη. Με τον ηρωικό θάνατο του Διοικητή Κατσάνη, ο Κατούντας διατάσσεται από τον Συνταγματάρχη Κομπόκη να κινηθεί προς τον Άγιο Γεώργιο Κερύνειας για να σταματήσει την προέλαση των τουρκικών στρατευμάτων. Κατά την άφιξή του, ο Κατούντας παρατήρησε σκόρπιους άνδρες του 251 ΤΠΖ, οι οποίοι προσπάθησαν να τον αποτρέψουν από το να συνεχίσει την πορεία του λόγω της υπεροχής σε άτομα που είχαν τα τουρκικά στρατεύματα.
Η απάντηση του Λοχαγού ήταν: «Δεν σας ρώτησα πόσοι είναι οι Τούρκοι, αλλά πού είναι. Εσείς αν θέλετε, φύγετε. Εγώ και οι άνδρες μου συνεχίζουμε τον αγώνα μας». Συνεχίζοντας την κίνησή τους, αντίκρισαν 3.200 στρατιώτες, άρματα και αεροπορία εναντίον 62 παλικαριών των Καταδρομών. Πολέμησε τρεις μέρες συνεχόμενα τον βάρβαρο εισβολέα από τον Άγιο Ιλαρίωνα μέχρι τον Άγιο Γεώργιο Κερύνειας. Ο Νικόλαος Κατούντας θυσιάστηκε για την ελευθερία και την αξιοπρέπεια του Έθνους.
Μετά την θυσία του προήχθη σε Αντισυνταγματάρχη και με Προεδρικό Διάταγμα το 2008 σε Αντιστράτηγο. Ο Κατούντας μέχρι σήμερα είναι αγνοούμενος, το όνομά του όμως έχει γραφτεί στο Πάνθεον των Ηρώων του Έθνους.
