Ο ελληνικός λαός παρακολουθεί άναυδος τη βίαιη απόπειρα της κυβέρνησης του Κυριάκου Μητσοτάκη να περάσει τον νόμο του γάμου ομοφυλοφίλων ενάντια σε κάθε στοιχειώδη ανθρωπολογική, βιολογική, φυσική και πολιτειακή αρχή. Κι αν κανείς εξακολουθεί να παραμένει τυφλά αδαής και να μην αντιλαμβάνεται γιατί η επικείμενη ψήφιση αυτού του χαμερπούς εκτρώματος νομικής και δικανικής εξίσωσης του παρά φύσιν με το κατά φύσιν συνιστά πράξη εθνικής προδοσίας, υπάρχουν αρκετοί λόγοι εμφανείς και αφανείς, κάποιους εκ των οποίων παραθέτουμε ακολούθως.
- Γράφει ο Παναγιώτης Παύλος
Είναι προφανές, και δημόσια πλέον ομολογημένο, ότι η εν λόγω επιταγή της ψήφισης του γάμου ομοφυλοφίλων υποκινήθηκε συστηματικά και από τον στρατηγικό εταίρο της άλλης όχθης του Ατλαντικού στο άρμα του οποίου έχει προσδεθεί τυφλά η Ελλάδα εκχωρώντας όχι μόνον κάθε έννοια κυριαρχικής αυτεξουσιότητας αλλά και πολυχιλιετείς παραδόσεις οικουμενικών αξιών, χάριν ενός φληναφήματος ένταξης σε μια απροσδιόριστα «ορθή πλευρά της ιστορίας». Αυτό το υπαινίσσονται ήδη βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος οι οποίοι έχουν δηλώσει ότι θα καταψηφίσουν το νομοσχέδιο.
Επιπλέον, στην προ ημερών επίσκεψη του Έλληνα Υπουργού Εξωτερικών στο Στέητ Ντηπάρτμεντ, προς μεγάλη έκπληξη πολλών, το κοινό ανακοινωθέν των δύο ομολόγων ΥΠΕΞ, μολονότι αφορούσε τη γεωπολιτική και γεωστρατηγική συνεργασία ΗΠΑ –Ελλάδος, επισφραγίστηκε με τη φαινομενικά irrelevantαπόδοση ευσήμων της αμερικανικής κυβέρνησης προς την κυβέρνηση Μητσοτάκη για το επικείμενο κατόρθωμα της ολοκλήρωσης του Εθνικού Σχεδίου Δράσης για LGBTQI+ με την ψήφιση του γάμου ομοφυλοφίλων. Αυτό φυσικά δεν προξενεί εντύπωση σε όποιον διαθέτει τη στοιχειώδη μνήμη να θυμάται ότι δεν υπάρχει δράση υπέρ των ομοφυλοφίλων στην ελληνική κοινωνία τα τελευταία αρκετά χρόνια που να μην έχει στηριχθεί οικονομικά, ηθικά και πολιτικά από την εν Αθήναις Πρεσβεία της συμμάχου μας.
Θεωρεί δηλαδή ο Έλληνας Πρωθυπουργός εθνικά ωφέλιμο, τίμιο, ηθικό και φυσιολογικό, μεστό αρχών και αξιών μια χώρα κι ένας λαός με πολιτισμό αειθαλή και ιστορία πολυχιλιετήπου υποτίθεται ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες τιμούν τόσο ώστε να διατρανώνουν παντού και πάντοτε τις αξίες της δημοκρατίας (democracy) και του ήθους (ethos) που έλαβαν από τους Έλληνες, να καταστρατηγεί την μεν πρώτη με πρακτικές σταλινισμού, τη δε δεύτερη με την εισαγωγή μιας ανήθικης νεοταξικής μεταφυσικής ακολασίας και ευθείας προσβολής των αξιωμάτων της φύσης όπως την πρακτικεύουν και την επιβάλλουνπαραλογισμένοι επίγονοι θανατοποινιτών καταδίκων της Αγγλοσαξονίας;
Αντί δηλαδή η Ελλάδα να παραμένει το άλας που δίνει γεύση και ελπίδα ζωής στην επιθανάτια μεταφυσική της ναρκωμένης Δύσης, γίνεται το υποχείριό της, η πόρνη της, προκειμένου οι κτηνώδεις άλογες ορμές της νεοφεουδαρχικής βαρβαρότητας να μαγαρίσουν την τελευταία ικμάδα υγείας, ανθρωπιάς, φυσιολογικότητας και σεβασμού στη ζωή, τη φύση και τον άνθρωπο;
Διότι πώς αλλιώς μπορεί κανείς να ερμηνεύσει τις ευρωλιγούρικες κλάψες κορυφαίου ομοφυλοφίλου συμβούλου του Πρωθυπουργού –τον οποίο το μόνο που τον κόπτει ως χρυσοπληρωμένο ένοικο του Μεγάρου Μαξίμου είναι η νομιμοποίηση του γάμου του με τον Αγγλοσάξονα σύντροφό του – ότι ενώ 36 χώρες της Ευρώπης και του πλανήτη έχουν θεσμοθετήσει τον γάμο ομοφυλοφίλων η Ελλάδα παραμένει ως τώρα εκτός;
Άραγε, ο εν λόγω κύριος πήρε ποτέ του μυρωδιά ότι η Ελλάδα και ο Ελληνισμός δεν είναι ό,τι κι ό,τι; Και σίγουρα δεν είναι αυτά που ο ίδιος φαντάζεται;
Άραγε, αντιλαμβάνεται ότι, με το σκεπτικό του, το 1940 οι Έλληνες θα έπρεπε να υποδεχθούν περιχαρείς τις δυνάμεις του Άξονα, επειδή αυτό είχε συμβεί και με μια σειρά μεγάλων ευρωπαϊκών χωρών;
Άραγε, αντιλήφθηκε ποτέ του, ότι Ελληνισμός σημαίνει αντίσταση στη βαρβαρότητα, αντίσταση στη βδελυρή απανθρωποποίηση του ανθρώπου, αγώνας αδιαπραγμάτευτος για να μπορεί ο άνθρωπος να παραμένει άνθρωπος, και να μην υποτάσσεται στη σήψη που ούτε κατώτερες μορφές του ζωικού βασιλείου δεν ανέχονται για τους εαυτούς τους;
Ή μήπως, θεωρεί ο Έλληνας πολίτης, τυχαία την επιλογή από το πουθενά άλλου όψιμου ομοφυλόφιλου, ο οποίος μας ήρθε φυτευτός αρχηγός ως αντιδάνειο από την άλλη όχθη του Ατλαντικού, και μοστράρει στην ελλαδική πολιτική σφαίρα το έπαθλο της δικής του ναρκισσιστικής ψυχεδέλειας, δίχως να αντιλαμβάνεται ότι τίποτε το ελληνικό δεν επέχει αυτή του ηβιοτή και πολιτεία;
Άραγε, συνειδητοποιούν οι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας, όσοι άνανδρα δηλώνουν ότι θα απέχουν από την ψηφοφορία, αλλά και οι καλοθελητές που θα υπερψηφίσουν το νομοσχέδιο αυτό, όπως και οι όμαιμοί τους του ΣΥΡΙΖΑ ότι τέτοιο πράγμα δεν υπήρξε ποτέ αναγνωρισμένο στην δημόσια ζωή των Ελλήνων, από την εποχή της Εκκλησίας του Δήμου μέχρι σήμερα; Έχουν άραγε διαβάσει το Συμπόσιο του Πλάτωνα, διότι κι εδώ τα παραμύθια που ακούγονται από άσχετους κατεργάρηδες ξεπερνούν τη φαντασία της Χαλιμά, για να διαπιστώσουν ότι ο Σωκράτης ποτέ δεν ενέδωσε στις αρρωστημένες ορέξεις του Αλκιβιάδη, αφήνοντάς τον με τη χαρά στα …σκέλια, κι αναγκάζοντάς τον να ομολογήσει την ανωτερότητα του Έρωτα που δεν αποζητά αυτοβεβαίωση;
Γιατί άραγε οι Έλληνες βουλευτές και πολιτικοί αρχηγοί δεν ενδιαφέρονται να μιμηθούν τις αρετές της πλειοψηφίας του αμερικανικού λαού, και επιλέγουν να συνταχθούν με τον δυσώδη οχετό της μειοψηφικής υποκουλτούρας ενός βαθέος κράτους που κατατρώγει και τα σωθικά της ίδιας της αμερικανικής κοινωνίας, όπως σύντομα θα πράξει και με την ελληνική; Είναι άραγε στρατηγική συμμαχία η ταύτιση του παρά φύσιν με το κατά φύσιν; Ποιά Πολιτεία άντεξε και για πόσο, τέτοια Πολιτειακή, με τη βαθύτερη σημασία του όρου, εκτροπή, η οποία λειτουργεί σαν εκρηκτικό μέσα στα σπλάχνα της κοινωνίας;
Αλήθεια, πόση φαιά ουσία έχει απομείνει στους κυβερνώντες της Νέας Δημοκρατίας, όταν πρωτοκλασάτος Υπουργός, συμβάλλων στην γκριζοποίηση του ανατολικού Αιγαίου, βγαίνει σήμερα το πρωί και δηλώνει ανερυθρίαστα, δίχως συναίσθηση του αυτo-ευτελισμού του, ότι η ψήφιση του γάμου ομοφυλοφίλων συνιστά μέσο γεωστρατηγικής ανάσχεσης του ενσαρκωμένου Κακού στο Μανιχαϊκό δίπολο της ΝεοταξικήςΝεοφεουδαρχικής αφασίας;
Ποιος Έλληνας πολίτης, αλήθεια, αισθάνεται ασφαλής, ότι τέτοιοι νόες είναι σε θέση να προασπίσουν τα εθνικά δίκαια, θέσμια και θέσφατα του Ελληνισμού, όταν έχουν εκχωρήσει πολλοί από αυτούς όχι μόνον τα κορμιά τους, αλλά, πολύ χειρότερα, το όποιο εναπομένον ελληνικό πνεύμα φυτοζωεί εντός τους;
Ο Ελληνισμός, ο ελληνικός πολιτισμός, το ελληνικό πνεύμα, κυρίες και κύριοι, ήταν πάντοτε ταυτισμένο και σταθερά προσηλωμένο στο Φως, στο Ήθος, στο Δίκαιο, στο Κάλλος, στον Λόγο, και με αφετηρία το έλλογο και το κατά φύσιν αποζητούσε το υπέρλογο και το υπέρ φύσιν. Αυτό αποδεικνύει η ιστορία των Ελλήνων, η τέχνη των, η ποίησή των, η γεωπολιτική των, η κοιν(ωνικ)ή βιοτή των, η κοσμοθεωρία των και η συνακόλουθη πολιτική των.
Ποτέ ο Ελληνισμός δεν ανέχθηκε να ονομάσει το παρά φύσιν κατά φύσιν. Ποτέ δεν ανέχθηκε να αυτοπροσβληθεί, και όταν αναγκάστηκε από την ιστορία, την εκδικήθηκε. Διότι γνώριζε ότι αν την άφηνε, θα τον εκδικείτο εκείνη.
Ας τα έχετε αυτά υπόψιν, όσοι σήμερα αποφασίσετε να ανοίξετε τον ασκό του Αιόλου και να αναγάγετε εαυτούς και υμετέρους σε θεραπαινίδες της εξίσωσης της παρά φύσιν διαστροφής με την κατά φύσιν λειτουργία και της τυραννίας του αλόγου εις βάρος του λόγου. Η ιστορία θα σας περιμένει, είτε για να τιμήσεικάποιους από εσάς ως Έλληνες, είτε για να αφανίσειτους υπόλοιπους ως βαθιά πνευματικά ξένους καιπολέμιους του Ελληνισμού, ήτοι ανθέλληνες.
