Tα σκαλιά του Μαξίμου ανέβηκε πριν από λίγες μέρες ο πρόεδρος της Επιτροπής Ανταγωνισμού Ιωάννης Λιανός, σύμφωνα με καλά πληροφορημένες πηγές. Δηλαδή ο πρόεδρος της ανεξάρτητης αρχής, σε μυστικές συναντήσεις με τον πρωθυπουργό της χώρας, αλλοιώνοντας τον θεσμικό χαρακτήρα της θέσης του. Θέση που ήδη έχει καταφέρει να την μετατρέψει σε απλό παρατηρητή της διαπλοκής, τον σκανδαλωδών παραβάσεων από «εκλεκτούς» επιχειρηματίες του Μεγάρου Μαξίμου, γράφοντας μια μελανή σελίδα στην ιστορία του θεσμού.
Κάθε λογικός πολίτης λοιπόν αναρωτιέται. Πόσο ανεξαρτήτως είναι ο πρόεδρος της επιτροπής ανταγωνισμού όταν επισκέπτεται το μέγαρο Μαξίμου; Πόσο στενές σχέσεις έχει με τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη και το περιβάλλον του;
Και πως μπορεί κάποιος να ξεχάσει τον πόλεμο που δέχτηκε η τέως πρόεδρος της επιτροπής, κυρία Βασιλική Θάνου που καρατομήθηκε σκανδαλωδώς με το πρόσχημα ότι στο παρελθόν είχε διατελέσει άμισθη νομική σύμβουλος του τέως πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα; Ειδικά όταν ουδείς τόλμησε να αμφισβητήσει την ακεραιότητα και την αντικειμενικότητα της Βασιλικής Θάνου ούτε κατά τη διάρκεια της υπηρεσίας της στην επιτροπή ανταγωνισμού, ούτε φυσικά στις τέσσερις δεκαετίες που υπηρέτησε το δικαστικό σώμα.
Αυτή η γελοιοποίηση των θεσμών που υποτίθεται ότι λειτουργούν για την προστασία του δημοσίου συμφέροντος, έχει αφήσει την κοινωνία έρμαιο στις ορέξεις ολιγαρχών και βαρώνων που συνδέονται με τους διοικητές του περιβόητου επιτελικού κράτους. Ένα θεσμικό έγκλημα που η πατρίδα και η δημοκρατία θα το πληρώσουν πολύ ακριβά.
- Από τη Μαρία Παναγιώτου
Οι ανησυχίες του κ. Λιανού δεν είναι ανεδαφικές. Πρώτη η «κυριακάτικη δημοκρατία», σε ρεπορτάζ της με αφορμή την κουμπαριά του υπουργού Ανάπτυξης, Άδωνι Γεωργιάδη, με τον πρόεδρο της Ενιαίας Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Συμβάσεων, είχε αποκαλύψει πως υπάρχουν σκέψεις να εφαρμοστεί ένα τέτοιο σενάριο. Το ερώτημα, όμως, που φαίνεται να βασανίζει παράγοντες της αγοράς είναι: «Τι τις θέλει ο κ. Λιανός τις παραπάνω αρμοδιότητες, αφού δεν τις αξιοποιεί;»
Γιατί μπορεί ο ίδιος να έσπευσε να δηλώσει σε συνέντευξή του σε κυριακάτικη εφημερίδα (σ.σ.: την οποία, μάλιστα, συνέντευξη έστειλε σε μέσα ενημέρωσης ως δελτίο Τύπου
της Επιτροπής Ανταγωνισμού) πως θέλει να προωθήσει «μία νέα αντίληψη για την Επιτροπή Ανταγωνισμού», σύμφωνα με την οποία η ανεξάρτητη Αρχή δεν πρέπει να λειτουργεί μόνο «ως αστυνόμος της αγοράς», η πραγματικότητα όμως είναι πως η Επιτροπή Ανταγωνισμού είναι… ο μόνος αστυνόμος της αγοράς.
Κι αν ο συγκεκριμένος αστυνόμος δεν κάνει απολύτως καμία περιπολία μέσω παρεμβάσεων και αφήνει την παραβατικότητα να ανθεί, όλα τα υπόλοιπα είναι απλά
κουβέντες που αρμόζουν σε φιλολογικές βραδιές με τσάι και συμπάθεια.
Και μπορεί ο κ. Λιανός να επιδίωξε τη συγκεκριμένη συνέντευξη για να απαντήσει σε δημοσιεύματα που αποκαλύπτουν με συντριπτικό τρόπο την καθολική απραξία του, ωστόσο δύο κανονιστικές και μία εισήγηση αποδεικνύουν το επικίνδυνο «πάγωμα» αλλά και την ατιμωρησία που έχει εγκαταστήσει ο κ. Λιανός στην αγορά, ισχυριζόμενος κυρίως πως το δίκαιο του ανταγωνισμού δεν του αρκεί για να κάνει τη δουλειά του.
Απόκρυψη στοιχείων
Στις αρχές Απριλίου δόθηκαν στη δημοσιότητα από την Επιτροπή Ανταγωνισμού μερικά σημεία της εισήγησης περί ελέγχου συμμόρφωσης του πρακτορείου διανομής Τύπου Αργος (ευρύτερων συμφερόντων του εφοπλιστή Βαγγέλη Μαρινάκη), που αποτελεί μονοπώλιο στη χώρα μας μετά τη λήψη ασφαλιστικών μέτρων που είχαν αποφασιστεί από την ανεξάρτητη Αρχή κατά του πρακτορείου τον Ιούνιο του 2019. Δόθηκαν, δηλαδή, στη δημοσιότητα τα συμπεράσματα του εισηγητή για τον εάν το πρακτορείο Άργος συμμορφώθηκε σε όσα του επεβλήθησαν από την επιτροπή, αφού διαπιστώθηκε πως προβαίνει σε κατάχρηση δεσπόζουσας θέσης, όπως η προσπάθεια μονομερούς επιβολής νέας εμπορικής πολιτικής στις εκδοτικές επιχειρήσεις.
Ο εισηγητής, λοιπόν, διαπίστωσε πως το πρακτορείο Άργος δεν συμμορφώθηκε ειδικά ως προς την προσπάθεια εφαρμογής νέας εμπορικής πολιτικής και μάλιστα «χωρίς
να έχει προηγηθεί η έκδοση οριστικής απόφασης επί της κύριας υπόθεσης». Διαπίστωσε, επομένως, πως το πρακτορείο έγραψε την Επιτροπή Ανταγωνισμού στα «παλαιότερα των υποδημάτων του», κατά τη λαϊκή ρήση.
Για τον λόγο αυτόν πρότεινε να επιβληθεί στην Αργος «το επαπειλούμενο πρόστιμο» των ασφαλιστικών μέτρων, που αγγίζει τα 5.000 ευρώ για κάθε μέρα παράβασης, αλλά και να απειληθεί από την Επιτροπή Ανταγωνισμού «με πρόστιμο και χρηματική ποινή», εάν βεβαιωθεί η συνέχιση ή η επανάληψη της διαπιστωθείσας παράβασης. Οπως διευκρινίζεται, μάλιστα, στην ανακοίνωση, η Ολομέλεια της Επιτροπής Ανταγωνισμού θα συνεδριάσει στις 28 Μαΐου για να εξετάσει τη συμμόρφωση της Αργος στα ασφαλιστικά μέτρα. Κι εδώ αρχίζει το πλέον παράδοξο στην ιστορία εξέτασης μιας υπόθεσης, καθώς στις 10 Μαΐου συνεδριάζει η Ολομέλεια της Ε.Α. για να εξετάσει την κύρια υπόθεση που αφορά το πρακτορείο Αργος.
Φανταστείτε πως πρόκειται για μία δίκη. Και σε αυτή τη δίκη, την κύρια δίκη, η συγκεκριμένη εισήγηση που περιγράφει ένα συγκεκριμένο παράπτωμα και αποδεικνύει
την παραβατική συμπεριφορά δεν θα ακουστεί καθόλου (!), αλλά θα εξεταστεί λίγες μέρες αργότερα. Αλήθεια, πώς γίνεται να υποτροπιάζει μία εταιρεία αλλά αυτό να μην εξετάζεται στην κύρια υπόθεση; Πρόκειται σαφέστατα για ύποπτη δικονομική διαχείριση του κ. Λιανού, καθώς καταργεί την ενότητα της κρίσης. Κι αυτή η ύποπτη διαχείριση δεν καλύπτεται, δυστυχώς για εκείνον, με καμία συνέντευξη σε εφημερίδες.
Τακτική καρμπόν στον κατασκευαστικό κλάδο εν όψει Ταμείου Ανάκαμψης
Εδώ και μέρες η «κυριακάτικη δημοκρατία» έχει τονίσει πως η κίνηση του προέδρου της Επιτροπής Ανταγωνισμού Ιωάννη Λιανού να ενεργοποιήσει το άρθρο 11 του ν.3959/2011, προκειμένου να εκκινήσει κανονιστική παρέμβαση στον κλάδο της διανομής Τύπου, είναι στην πραγματικότητα μία έντεχνη προσπάθεια να παγώσει κάθε κίνηση στον κλάδο, καθώς πρόκειται για μία διαδικασία που μπορεί να διαρκέσει ακόμη και δύο χρόνια. Οπως είχαμε επισημάνει, η κανονιστική παρέμβαση αρχίζει θεωρητικά έπειτα από τη διαπίστωση πως σε έναν κλάδο δεν υπάρχουν συνθήκες αποτελεσματικού ανταγωνισμού, αλλά ο νόμος δεν επαρκεί για να δημιουργηθούν τέτοιες συνθήκες, γι’ αυτό και πρέπει να ληφθούν άλλα μέτρα.
Ετσι, εκκινεί μία διαδικασία προκειμένου να προταθούν και να εφαρμοστούν πρόσθετες ρυθμίσεις. Ο κ. Λιανός, δηλαδή, αποφάσισε μέσω της κανονιστικής πως το πρακτορείο διανομής Τύπου Αργος διαπράττει κακές πρακτικές για να πολεμήσει τους ανταγωνιστές, αλλά ο ίδιος δεν μπορεί να παρέμβει και να τις καταστείλει γιατί δεν του επαρκεί (προσωπικά του ιδίου) ένας νόμος που υπάρχει σε Ευρώπη και ΗΠΑ κοντά δύο αιώνες. Ο χώρος
της διανομής του Τύπου δεν είναι όμως ο μόνος κλάδος στον οποίο ο κ. Λιανός αποφάσισε να εκκινήσει κανονιστική παρέμβαση. Το ίδιο έκανε και για τον κλάδο των κατασκευαστικών, και μάλιστα την πιο κρίσιμη στιγμή, καθώς το πακέτο ανάκαμψης της Ε.Ε. θα περιλαμβάνει πολλά προγράμματα που αφορούν τον συγκεκριμένο κλάδο και τα ποσά που θα διεκδικήσουν οι εταιρίες που δραστηριοποιούνται σε αυτόν θα είναι τεράστια.
Σε αυτήν ακριβώς τη χρονική στιγμή ο κ. Λιανός επέλεξε να καταργήσει το ανταγωνιστικό περιβάλλον για να ευνοηθούν οι αθέμιτες πρακτικές. Επέλεξε να σύρει τον
κατασκευαστικό κλάδο σε διετή εσωστρέφεια, αδρανοποίηση, ανυποληψία ή αδυναμία να κάνουν η εταιρίες τη δουλειά τους. Επέλεξε να μην καταστέλλονται οι παραβατικές συμπεριφορές και να γίνει ακόμη δυσκολότερη η απορρόφηση των κονδυλίων λόγω αντιανταγωνιστικών πρακτικών. Επέλεξε, τελικά, να δημιουργήσει πρόβλημα στην εύρυθμηλειτουργία του κλάδου. Κι αυτή η ύποπτη διαχείριση δεν καλύπτεται,
δυστυχώς και πάλι για τον κ. Λιανό, με καμία συνέντευξη σε εφημερίδες. Η επικοινωνία δεν αποτελεί, όπως αποδεικνύει η ιστορία, ποτέ επαρκές ένδυμα για έναν βασιλιά, όταν μάλιστα το βασίλειό του κινδυνεύει να συρρικνωθεί…
