Οι απόρρητες δημοσκοπήσεις που διεξάγει το Μέγαρο Μαξίμου δείχνουν ότι το ενδιαφέρον των πολιτών για την υπόθεση Novartis δεν είναι το ίδιο σε σύγκριση με το παρελθόν. Είναι χαμηλό.
- Από τον Μανώλη Κοττάκη
Οι βασικοί πρωταγωνιστές και από τα δύο κόμματα είναι κατά την κρίση των πολιτών τραυματισμένοι επικοινωνιακά, άλλος λιγότερο (Αδωνις), άλλος περισσότερο (Παπαγγελόπουλος). Ο κόσμος, απορροφημένος από τα προβλήματά του, λίγο νοιάζεται για τις νέες αποκαλύψεις που γίνονται. Δεν ακούει! Από την άλλη πλευρά, όμως, οι νουνεχείς της κυβέρνησης αναγνωρίζουν ιδιωτικώς ότι «Ανάπτυξη με προανακριτικές γίνεται; Δεν γίνεται!» και το λένε δυνατά, όχι σιγανά. Σε στρατηγικό επίπεδο, άλλωστε, αυτή η υπόθεση δεν ωφελεί τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Σε τακτικό ίσως: Η συντήρηση της εκκρεμότητας έως και την προεδρική εκλογή του Φεβρουαρίου φθείρει κορυφαία στελέχη της παράταξης και εξουδετερώνει επιρροές και μυστικά αντάρτικα, αλλά μέχρις εκεί. Στρατηγικά δεν τον ωφελεί. Παρατηρώντας από τις πρώτες συνεδριάσεις της Προανακριτικής Επιτροπής το χουλιγκανικό κλίμα που διαμορφώνεται στο εσωτερικό της (μαγική εικόνα σε σύγκριση με τις συνεδριάσεις της Επιτροπής Αναθεώρησης του Συντάγματος και της Διακομματικής για τους Αποδήμους, όπου επικρατεί συγκλονιστική συναίνεση), ρισκάρω μια πρόβλεψη: Ο πρωθυπουργός θα αξιοποιήσει την Προανακριτική για τη Νovartis προκειμένου να θεμελιώσει πολιτικά γιατί η Βουλή δεν πρέπει να είναι δικαστής-ανακριτής και για να αιτιολογήσει πλήρως γιατί είναι μείζων αναγκαιότητα η αναθεώρηση του άρθρου 86 περί ευθύνης υπουργών. Προσέξτε, όλα όσα έχουν ήδη συμβεί στην Προανακριτική είναι ο ορισμός του γιατί πρέπει να αναθεωρηθεί το άρθρο 86. Τα προδικαστικά ζητήματα που εγείρονται προτού υπεισέλθει η Επιτροπή -καλή άνοιξη, όπως πάμε- στα θέματα ουσίας και στις καταθέσεις μαρτύρων δείχνουν γιατί οι βουλευτές δεν πρέπει να είναι δικαστές και γιατί το άρθρο 86 πρέπει να αλλάξει.
Ήδη καταρχάς έχουν τεθεί αιτήματα εξαιρέσεων για πλείστους βουλευτές-δικαστές, τα οποία θα εγκριθούν ή θα απορριφθούν από την πλειοψηφία (!) της Επιτροπής με πολιτικά και όχι νομικά κριτήρια. Αιτήματα για τον Παύλο Πολάκη, που λέει ότι γνώριζε ποιοι είναι οι προστατευόμενοι μάρτυρες, για τον Δημήτρη Τζανακόπουλο, που κανείς δεν κατάλαβε γιατί πήγε στον Αρειο Πάγο εκείνο το βράδυ, για τον Θάνο Πλεύρη, το γραφείο του οποίου εκπροσωπεί τον τέως προστατευόμενο μάρτυρα Νίκο Μανιαδάκη, για τον Κωνσταντίνο Κυρανάκη, που έκανε δηλώσεις για την ουσία της υπόθεσης ως μέλος της Επιτροπής ενώ δεν έπρεπε – ωραία εισαγγελική αρχή συγκροτούν οι βουλευτές! Προτού αρχίσουν καλά καλά έχουν παραβιάσει τον μισό Κώδικα Ποινικής Δικονομίας. Και μετά τα βάζουν με την Τουλουπάκη και με τους επίκουρους εισαγγελείς ότι δεν γνωρίζουν να κάνουν έρευνα.
Πέραν αυτών, όμως, η Προανακριτική, προτού αρχίσει να λειτουργεί, πρέπει να λύσει ένα βουνό με διαδικαστικά ζητήματα ακόμη. Θα ζητηθούν οι πράξεις αρχειοθέτησης της Δικαιοσύνης για τα επτά πολιτικά πρόσωπα, όπως ζητά ο Παπαγγελόπουλος; Κάτι θα έχει υπόψη του για να το κάνει. Αρχείο πάντως δεν σημαίνει απαλλακτικό βούλευμα. Θα εγκριθεί το αίτημα Σαμαρά να αρθεί το καθεστώς προστασίας των μαρτύρων για να προσέλθουν και να καταθέσουν στην Επιτροπή οι κουκουλοφόροι; Θα υιοθετηθεί το αίτημα Παπαγγελόπουλου να κληθούν όλοι οι εισαγγελείς και πρόεδροι δικαστηρίων της χώρας να καταθέσουν; Θα εγκριθεί το αίτημα Παπαγγελόπουλου για κατ’ αντιπαράσταση εξέταση με τον Αντώνη Σαμαρά και τους εισαγγελείς Ράικου και Αγγελή; Θα εγκρίνει η Επιτροπή το αίτημα της πλευράς Μαρινάκη (μην κοροϊδευόμαστε, αυτή πιέζει με δημοσιεύματα) για αξιολόγηση παράνομων αποδεικτικών μέσων (παράνομες υποκλοπές, βίντεο) για να θεμελιωθεί ο ισχυρισμός περί παραδικαστικού κυκλώματος;
Όπως διαπιστώνουμε, έχουμε βουνό να ανέβουμε προτού φθάσει η Προανακριτική να εξετάσει την αρμοδιότητά της να παραπέμψει ή να αποστείλει εκ νέου την υπόθεση στη Δικαιοσύνη. Ανοιξη και βλέπουμε η κατάθεση των μαρτύρων. Σε ποιον επικοινωνιακό γαλαξία, όμως; Τρέχουν και άλλες ποινικές υποθέσεις στη Δικαιοσύνη. Όπως γίνεται αντιληπτό, λοιπόν, η πρόβλεψη που διατυπώσαμε προσφάτως ότι τίποτε καλό για τον τόπο δεν μπορεί να βγει από αυτήν την υπόθεση (δυσαρεστώντας ορισμένους φανατικούς φίλους μας, αλλά τι να κάνουμε) είναι ακριβής. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, που σοφά κράτησε τεράστιες αποστάσεις από την αρχή, μπορεί από αυτήν την υπόθεση να είναι τακτικά κερδισμένος και στρατηγικά χαμένος. Χωρίς αμφιβολία.
Ο Παπαγγελόπουλος, παρά την προφανή επικοινωνιακή αδυναμία του, έμπειρος ων σύρει ήδη με μαεστρία στον βούρκο των αποκαλύψεων κορυφαία στελέχη της Ν.Δ. Και αν μιλήσει για τα άπλυτά τους, θα προσφέρει άλλοθι στον Κυριάκο για να τα τοποθετήσει μια και καλή στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας. Στρατηγικά, όμως, στο μέτρο που ο τόπος ζημιώνεται, ζημιώνεται και ο πρωθυπουργός από την υπόθεση Νοvartis. Ποια πολυεθνική θα έρθει να επενδύσει στη χώρα παρακολουθώντας το δημόσιο ξεμάλλιασμα της εκτελεστικής, της νομοθετικής και της δικαστικής εξουσίας σε μια προανακριτική; Γι’ αυτό η πρόβλεψη είναι -την επαναλαμβάνω δεύτερη φορά μέσα σε έναν μήνα- ότι αργά ή γρήγορα η Προανακριτική θα οδηγηθεί με αποχωρήσεις κομμάτων σε εκφυλισμό.
Σύντομα, άλλωστε, θα τεθεί σε εφαρμογή το νέο άρθρο 86. Σύντομα, επίσης, η νέα συνταγματική διάταξη που προβλέπει ότι είναι δυνατή στο μέλλον η σύσταση εξεταστικής με αίτημα 10 βουλευτών μόνο (άρα θα έχουν τη δυνατότητα και τα μικρά κόμματα) θα ενταφιάσει θεσμικώς το ρεζιλίκι των προανακριτικών. Ο τόπος θα αφήσει πίσω του τις μανίες των θρασυτάτων και θα πάει παρακάτω. Εκτός απροόπτου.
