Σήμερον, καίτοι κατά το άρθρο 3 του Συντάγματος, «η κρατούσα θρησκεία» λογίζεται εν Ελλάδι η ζώσα ορθόδοξη παράδοση, υπό την έννοια της πλειοψηφίας καθότι αλληλοπεριχωρείται με τους αγώνες του έθνους διά την ανεξαρτησία και την ελευθερία, εν όψει του ολετήρα της παγκοσμιοποιήσεως και της βαθμηδόν πλην ραγδαίας εγκαθίδρυσης του εθνομηδενισμού και του ισοπεδωτισμού της νέας τάξης πραγμάτων, μαζί με την ιταμή καταφρόνηση του Συντάγματος, συμπαρασύρεται εμφατικώς και η πλήρης απαξίωση της εκκλησιαστικής μας παραδόσεως.
- Από τον Χαράλαμπο Β. Κατσιβαρδά*
Είναι πρόδηλο ότι επιδιώκονται ο βίαιος ακρωτηριασμός από το παρελθόν μας και η παραχάραξη των δομικών στοιχείων της ταυτότητάς μας, ούτως ώστε να γίνουμε έρμαια μίας δήθεν απροσδιόριστης θρησκείας, ενός γενικότερου ακατάληπτου άρχοντος του σύμπαντος, ο οποίος καθίσταται εις τον αντίποδα της δικής μας παράδοσης της γεννήσεως του Θεανθρώπου από την Υπεραγία Θεοτόκο μας. Η εκρίζωση των οσίων και ιερών της ψυχής μας και η δίωξη οιουδήποτε ανθίσταται αποτελούν σημεία των καιρών και τούτα επιβάλλονται, παντί τρόπω, τόσο ευθέως όσο και υποβολιμιαίως, απευθυνόμενα ιδίως ως προς τις εύθραυστες και πρόσφορες καρδιές της νεολαίας.
Ο ορυμαγδός ανουσιολογίας και η σπουδή διά τον ουδετερόθρησκο στολισμό της Αθήνας προμηνύουν υπόρρητα μηνύματα, διά τον εξοβελισμό των αληθώς συμβολισμών δηλωτικών της ελεύσεως του Κυρίου μας, επί της γης, του Αίροντος τις αμαρτίες ημών. Η πρόθεση είναι δηλονότι η λήθη, η ακύρωση εις τη μνήμη και τη συνείδησή μας, ενώ εις τον αντίποδα υποστηρίζεται ο ακέραιος σεβασμός προς το Ισλάμ, εισέτι και ο σεβασμός προς αποφυγή βρώσης κρέατος – χοιρινού, αλλά και η αποκαθήλωση των Σταυρών από τις εκκλησίες προς σεβασμό αυτού (του Ισλάμ).
Η εθελούσια αυτοαπαράδοσή μας προς την υποτέλεια, εξαιτίας και συνεπεία της πλήρους άγνοιας προς το τι μέλλει γενέσθαι πολιτικά, αποδεικνύεται από την πλήρη αποπνευματικοποίηση της γεννήσεως του Χριστού και τι συνεπάγεται οντολογικά διά την πορεία μας εις τον φθαρτό κτιστό κόσμο αλλά και εσχατολογικώς, με αποτέλεσμα να έχουμε καταστεί επαχθώς άκρατα υλιστές, μηδενιστές, οσφεοκάμπτες και προσκυνητές των άλλων πολιτισμών, με συνέπεια καταισχυνόμενοι να μην προβάλλουμε την πολιτισμική μας αυτοτέλεια και την εθνική μας ανεξαρτησία.
Ο εσωτερικός υιός της εθνικής διάλυσης ήδη λειτουργεί λυσιτελώς, κατατείνων εις την πλήρη απώλεια της ταυτότητάς μας και την απορρόφησή μας από τους άλλους πολιτισμούς, δεδομένου του επιδιτούμενου εποικισμού στην πατρίδα μας.
Εν κατακλείδι, τι κομίζουν τα Χριστούγεννα εις την καρδιά μας, τι σημαίνει Ανάσταση, κατάλυσις του θανάτου με θάνατο, τι σημαίνει ασκητικός βίος του Μεγάλου Βασιλείου και τι σχέση σήμερον έχει ο κόσμος αυτός με τον άστοχο και υποτιμητικό στολισμό, τα δενδρύλλια, τον άκρατο καταναλωτισμό και την εν γένει σχιδοειδή ακοινώνητη μανία επισώρευσης υλικών αγαθών, άκρατος ατομοκεντρισμός και αποθέωση της μοναξιάς μας.
*Δικηγόρος
