Αποφασισμένη να τελειώνει με την ΣΑΟΣ φέρεται η κυβέρνηση μετά το “κάζο” που έπαθε με τον αποκλεισμό της Σαμοθράκης το Δεκαπενταύγουστο.
Η σύμβαση των δύο πλοίων που επιδοτούνται, για την γραμμή Αλεξανδρούπολης – Σαμοθράκης της εταιρείας ΣΑΟΣ, του επιχειρηματία Φώτη Μανούση (οποίος στο παρελθόν είχε αγαστές σχέσεις με την οικογένεια Μητσοτάκη) , λήγει στις 31 Οκτωβρίου. Ο ίδιος ο επιχειρηματίας μετά το πρόβλημα του Δεκαπενταύγουστου δήλωσε ότι θα αποσύρει τα δύο πλοία του για να τα βάλλει στην γραμμή των Σποράδων. Ωστόσο οι τοπικοί παράγοντες λένε ότι και στο παρελθόν είχε κάνει παρόμοιες δηλώσεις που δεν τήρησε “δυστυχώς για την Σαμοθράκη”, προσθέτουν καθώς τα πλοία του παθαίνουν συχνά βλάβες με αποτέλεσμα προβλήματα στο νησί.
Κυβερνητικός παράγοντας έλεγε πάντως ότι η κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να τελειώνει με τα “σαπιοκάραβα” που βγάζουν συνεχώς ζημιές, στις νέες συμβάσεις παραχώρησης που θα γίνουν για τις άγονες γραμμές. Ο ίδιος εκτιμούσε ότι η ΣΑΟΣ δεν θα καλύπτει τις προυποθέσεις. Τα πλοία της ΣΑΟΣ αν και δεν είναι πολύ παλιά, παθαίνουν συχνά βλάβες και κακοσυντηρημένα.
Φυσικά τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά καθώς οι διαδικασίες για τις νέες συμβάσεις παραχώρησης για τις άγονες γραμμές και όχι μόνο για την Σαμοθράκη έχουν καθυστερήσει. Οι παροικούντες την Πειραιώς δείχνουν προς την πλευρά του αρμόδιου υπουργού Γιάννη Πλακιωτάκη, στον οποίο χρέωνουν και την πολιτική ζημιά με τον αποκλεισμό της Σαμοθράκης, αν και οι κακιές… γλώσσες λένε ότι ήθελε αλλά κρατήθηκε φοβούμενος …νάρκη λόγω σχέσεων της οικογένειας με τον Μανούση.
Εξ ού και η καθυστέρηση στην κλήση για απολογία του επιχειρηματία.
Το πρόβλημα γίνεται μεγαλύτερο από τον περιορισμένο αριθμό πλοίων που υπάρχουν για τις ακτοπλοϊκές συνδέσεις. Με αυτό το δεδομένο δύσκολα θα καλυφθεί ο όρος που θέλει να βάλλει η κυβέρνηση για κάθε επιδοτούμενη γραμμή να υπάρχει εφεδρικό πλοίο για την περίπτωση βλάβης. Άλλωστε, επισημαίνουν όσοι ασχολήθηκαν με την πρόσφατη υπόθεση, στην περίπτωση της ΣΑΟΣ και το δεύτερο πλοίο παρουσίασε βλάβη.
Μία ακόμη παράμετρος του όλου ζητήματος είναι ότι ο κ. Μανούσης δεν είναι άγνωστος στη ΝΔ, αντίθετα είχε στενές σχέσεις στο παρελθόν μια και ήταν από τα στελέχη που αξιοποιήθηκαν επί μπαμπά Μητσοτάκη μέσω Κούβελα.
Για πρώτη φορά το όνομα του κ. Μανούση ακούστηκε στα τέλη της δεκαετίας του ’80 όταν ο κ. Κούβελας εξελέγη δήμαρχος Θεσσαλονίκης για να χρίσει τον στενό συνεργάτη του γενικό γραμματέα του δήμου της συμπρωτεύουσας. Οι κομματικές μετοχές του κ. Μανούση όμως απογειώθηκαν όταν ο κ. Κούβελας, ακολουθώντας το παράδειγμα του τότε δημάρχου Αθηναίων κ. Μιλτιάδη Εβερτ, αποφάσισε να προχωρήσει στην ίδρυση δημοτικού ραδιοφωνικού σταθμού αρχικά και του δημοτικού τηλεοπτικού σταθμού TV 100 στη συνέχεια.
Η πορεία του Φώτη Μανούση
Κατά την περίοδο διακυβέρνησης της χώρας από τη Νέα Δημοκρατία, επί Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, ο κ. Κούβελας αναλαμβάνει διάφορα υπουργικά πόστα, μεταξύ των οποίων και υπουργός ΠΕΧΩΔΕ. Γενικός Γραμματέας του υπουργείου Περιβάλλοντος αναλαμβάνει ο κ. Φώτης Μανούσης, ο επί σειρά ετών στενός συνεργάτης και εξ απορρήτων του νέου υπουργού.
Όταν τερματίζεται η υπουργική θητεία του κ. Κούβελα ο κ. Μανούσης προχωρεί στην ίδρυση του τηλεοπτικού σταθμού New Channel στην Αθήνα. Στη Θεσσαλονίκη η ίδρυση του νέου σταθμού από τον κ. Μανούση γίνεται δεκτή με καταγγελίες δημοτικών συμβούλων της αντιπολίτευσης για την τύχη πολλών μηχανημάτων του δημοτικού τηλεοπτικού σταθμού TV100. Οι καταγγελίες αυτές δεν αποδείχθηκαν ποτέ.
Στον Ανδρουλιδάκη
Στα τέλη του 1999 ο κ. Μανούσης πουλά τον τηλεοπτικό σταθμό New Channel στον εκδότη κ. Μιχάλη Ανδρουλιδάκη αντί μερικών δισ. δραχμών. Εκτοτε τα ίχνη του χάνονται για ένα αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα για να επανεμφανιστεί γύρω στο 2003 στην ελληνική ακτοπλοΐα, αυτή τη φορά ως ιδιοκτήτης της εταιρείας ΣΑΟΣ με έδρα τη Σαμοθράκη, όπως ανέφερε σε ρεπορτάζ της εποχής το Βήμα για να προσθέσει ότι: για μια διετία τουλάχιστον ο κ. Μανούσης «ψάχνει» τη νέα δραστηριότητά του στην ακτοπλοΐα και το όνομά του έρχεται στο προσκήνιο της ακτοπλοϊκής πιάτσας όταν εκεί γύρω στο 2003 εμφανίζεται να προχωρεί σε ένα μπαράζ αγοράς πλοίων. Εχοντας αναλύσει σωστά τα μελλούμενα «βλέπει» ότι σύντομα η Νέα Δημοκρατία θα είναι κυβέρνηση, κάτι που γίνεται πραγματικότητα το 2004, οπότε και είναι έτοιμος να παίξει το χαρτί της κομματικής του ταυτότητας διεκδικώντας την παρουσία του στις άγονες γραμμές του Ανατολικού Αιγαίου στην αρχή και σε λίγο στις άγονες γραμμές όλου του Αιγαίου.
Πολύ σύντομα εντάσσεται στην κατηγορία των «πρωταθλητών των κρατικών επιχορηγήσεων», μια κατηγορία τα ηνία της οποίας κρατά ο κ. Αγούδημος. Οι επιδοτήσεις που ελάμβανε ο κ. Μανούσης για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα ξεπερνούσαν ετησίως τα 8,3 εκατομμύρια ευρώ.
Με τις επιδοτήσεις αυτές ο κ. Μανούσης αγόραζε πλοία τα οποία δρομολογούσε στις άγονες γραμμές για να λάβει νέες επιδοτήσεις και να αγοράσει νέα πλοία. Αυτό όμως δεν του αρκούσε. Ηθελε και κάτι παραπάνω. Ετσι προχωρεί στην εξαγορά της εισηγμένης στο Χρηματιστήριο Αθηνών εταιρείας Γκάλης. Η εταιρεία Γκάλης απορροφά τη ΣΑΟΣ και ακολούθως αλλάζει όνομα και μετονομάζεται σε… ΣΑΟΣ.
Για να αποκομίσει οφέλη από αυτή την κίνηση ο κ. Μανούσης χρειάζεται και άλλα πλοία αλλά και άλλες επιδοτήσεις – και τα χρειάζεται γρήγορα. Μοιραία η επιχειρηματική επιθετικότητά του και η βαθιά ριζωμένη μέσα του πεποίθηση ότι η κομματική του ταυτότητα, οι «πλάτες» του και ο κύκλος του αρκούν για να πάρει αυτό που θέλει τον φέρνουν σε τροχιά σύγκρουσης με άλλες εταιρείες του κλάδου, όπως η Agoudimos Lines του κ. Μάκη Αγούδημου, που και αυτές διεκδικούν μερίδιο από την πίτα της άγονης γραμμής.
Την περίοδο εκείνη επιδοτήσεις άγονης γραμμής έδιναν το υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας και το υπουργείο Αιγαίου. Ο κ. Μανούσης είχε καταφέρει να ελέγχει τη ροή των επιδοτήσεων από το ΥΕΝ, αλλά δεν μπορούσε να πετύχει το ίδιο και στο υπουργείο Αιγαίου, με τον τότε υπουργό Αιγαίου κ. Αριστοτέλη Παυλίδη να ακολουθεί μια άλλη πολιτική στη διανομή του κρατικού χρήματος, η οποία ως φαίνεται δεν του άρεσε.
Στη δικαιοσύνη
Οι καθυστερήσεις που καταγράφονται στην απορρόφηση του δημόσιου χρήματος, άλλοτε διότι μεσολαβούν δικαστικοί αγώνες μεταξύ του κ. Μανούση και άλλων εφοπλιστών της ακτοπλοΐας και άλλοτε διότι τα δύο υπουργεία καθυστερούν να απορροφήσουν από τον κρατικό προϋπολογισμό και να προωθήσουν στις δικαιούχες εταιρείες τις επιδοτήσεις, προκαλούν σωρεία προβλημάτων ρευστότητας στις εταιρείες του κλάδου της ακτοπλοΐας που ζουν από τις επιχορηγήσεις αυτές.
Για τον κ. Μανούση όμως το πρόβλημα είναι ακόμη μεγαλύτερο διότι αφενός υπάρχουν πλοία που έρχονται για λογαριασμό της ΣΑΟΣ και απαιτούν ρευστό για να καταστούν ενεργά και αφετέρου η εικόνα που δείχνει η εταιρεία στο Χρηματιστήριο με τις πολύ χαμηλές αποδόσεις προκαλεί ερωτηματικά στην Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς, η οποία τελικά αποφασίζει στις 4 Απριλίου 2006 να θέσει τη μετοχή της ΣΑΟΣ σε επιτήρηση – κατάσταση στην οποία βρίσκεται ως σήμερα.
Η ΣΑΟΣ την περίοδο που διανύουμε,(σσ. το 2008!) σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, βρίσκεται σε δεινή οικονομική κατάσταση. Παρά το γεγονός ότι τελικά κέρδισε τον δικαστικό αγώνα κατά της Agoudimos Lines, που τη δικαιώνει και την αναδεικνύει σε μειοδότη για την εξυπηρέτηση των γραμμών Σάμος – Ικαρία – Χίος – Μυτιλήνη – Λήμνος – Καβάλα, το πλοίο που δηλώθηκε ότι θα εκτελέσει το παραπάνω δρομολόγιο παραμένει δεμένο.
Σύμφωνα με όσα λέγονται στην ακτοπλοϊκή αγορά το πλοίο χρειάζεται κάποιες επιπρόσθετες εργασίες τις οποίες ο κ. Μανούσης θέλει να εκτελέσει αλλά δεν βρίσκει πρόθυμους εργολάβους. Εκτός όμως από το πλοίο αυτό, υπάρχει και δεύτερο πλοίο της ΣΑΟΣ δεμένο στο λιμάνι του Πειραιά, το οποίο και αυτό δεν μπορεί να ταξιδέψει διότι χρειάζεται εργασίες συντήρησης, οι οποίες επίσης καθυστερούν να γίνουν.
Οι αντιδράσεις και η αναφορά στον εισαγγελέα
Η στάση που κράτησε ο κ. Μανούσης και ο τρόπος με τον οποίο χειρίστηκε επί μακρόν τα θέματα της εταιρείας του προκάλεσαν την έντονη αντίδραση του τότε υπουργού Αιγαίου κ. Αριστοτέλη Παυλίδη , ο οποίος με μακροσκελή αναφορά του στις αρμόδιες εισαγγελικές αρχές κατηγόρησε τον κ. Μανούση για εκβιασμό. Εκείνος από την πλευρά του κατηγορεί τον πρώην υπουργό ότι δωροδόκησε συνεργάτη του με 1 εκατ. ευρώ και μάλιστα είχε κατηγορηθεί στενός συνεργάτης του κ. Παυλίδη. (με πληροφορίες από το Βήμα)
