Είναι αλήθεια ότι από τη μεταπολίτευση και εντεύθεν είχαμε ξεχάσει τι σημαίνει… ρεβανσισμός από την Κεντροδεξιά. Η εκδικητικότητα είχε περάσει σε άλλους χώρους ιδεολογικούς και πολιτικούς. Από ανθρώπους που επειδή είχαν στερηθεί την εξουσία με το που έπαιρναν την κυβέρνηση, ήθελαν σε κάθε επίπεδο και με κάθε κόστος να επιβάλλουν τους ανθρώπους τους και την νοοτροπία τους.
Από τον Νίκο Ελευθερόγλου
Το έβλεπαν σαν μια ρεβάνς απέναντι σε μια κοινωνία, που δεν τους δικαίωσε μετά τον εμφύλιο πολιτικά. Δεν κάθισαν ποτέ να ερμηνεύσουν τα αίτια της ήττας τους, αλλά ήταν αποφασισμένοι να τιμωρήσουν το λαό γιατί την κρίσιμη ώρα αρνήθηκε να συστρατευτεί, παρά τις απειλές και την τρομοκρατία μαζί τους.
Είχαν ανοικτά κεφάλαια με την ιστορία και αποφάσισαν στο πλαίσιο αυτό να αντιγράψουν τις πλευρές της «κακιάς δεξιάς», ή για να είμαστε ακριβής του κακού κέντρου, που θέσπισε ιδιώνυμα, εκτοπισμούς και μια λογική των δηλώσεων μετανοίας κλπ. Το κράτος ανήκε αποκλειστικά στους…νοικοκυραίους και στους εθνικόφρονες.
Τον ρεβανσισμό στη σύγχρονη μεταπολιτευτική Ελλάδα τον ξεκίνησε και τον υλοποίησε το ΠΑΣΟΚ. Ο θεσμός της κλαδικής και των… πρασινοφρουρών, έγινε κυρίαρχο στο κράτος και τα αποτελέσματα αυτής της κομματικοποίησης και των γαλάζιων και πράσινων καφενείων, τα πληρώνουμε με κάθε τρόπο σήμερα. Σε αυτήν την κουλτούρα δυστυχώς είχε συμμετοχή και η απερχόμενη κυβέρνηση.
Για αυτό προκαλεί εντύπωση η λογική ρεβανσισμού που υιοθετεί η σημερινή κυβέρνηση. Η ίσως δικός μας και… πιστός ή σε βάζουμε απέναντι.
Τα όσα συμβαίνουν δείχνουν μια κουλτούρα ξένη με την κεντροδεξιά που γνώρισαν οι γενιές της μεταπολίτευσης και γυρίζουν την παράταξη χρόνια πίσω.
Το πρόβλημα δεν είναι η κυρία Θάνου και η κάθε κυρία Θάνου. Είναι η πολιτική σχολή των διώξεων με νόμους που έχουν αναδρομικότητα, μόνο και μόνο γιατί κάποιοι άνθρωποι δεν είναι αρεστοί ή γιατί είχαν ενοχλήσει κάποια συγκεκριμένα και μεγάλα συμφέροντα.
Και στην Επιτροπή Ανταγωνισμού ήταν πολλά τα συμφέροντα που έκαναν παιχνίδι και λειτούργησαν κόντρα στην αποστολή και στο ρόλο που οφείλει να έχει αυτή η κομβική επιτροπή.
Αντί όμως να τιμωρηθούν αυτοί που δεν έκαναν καλά τη δουλειά τους, η απόφαση να τιμωρηθεί κάποιος που προσπάθησε να την κάνει είναι παράλογη.
Εκτός αν η κυβέρνηση δώσει στοιχεία να δούμε που έκανε λάθος η κυρία Θάνου και που έπραξαν σωστά οι προκάτοχοί της.
Τότε μόνο θα πείσει ότι δεν πρόκειται για δίωξη και πράξη ρεβανσισμού.
Υ.Γ. Και επειδή σε αυτόν τον τόπο, οφείλουμε να λέμε και τα αυτονόητα, την κυρία Β. Θάνου δεν την γνωρίζω προσωπικά, ούτε έχω πιει καφέ μαζί της και πολύ πιθανόν να μην την δω ποτέ… Αυτά για να προλάβω κάποιους εξυπνάκηδες που ζουν παρασιτικά στο περιβάλλον του αρχηγού και έχουν δυστυχώς για εκείνον αναφορές σε άλλα κέντρα.
