Τρία χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από την αιματηρή απόπειρα πραξικοπήματος στην Τουρκία, η οποία στοίχισε τη ζωή – επισήμως – σε 251 πολίτες, προκαλώντας στη συνέχεια χιλιάδες διώξεις και συλλήψεις.
Από την:
Έλενα Στάθου
Ακόμα και σήμερα, τρία χρόνια μετά τα γεγονότα της νύχτας της 15ης Ιουλίου 2016, το καθεστώς Ερντογάν δεν έχει σταματήσει να διώκει και να συλλαμβάνει στρατιωτικούς, δημοσιογράφους, δικαστές και ένα σωρό άλλους Τούρκους – και όχι μόνο – πολίτες, με την κατηγορία ότι συνδέονται με το δίκτυο του Φετουλάχ Γκιουλέν, του πρώην ιμάμη, ο οποίος ζει εδώ και χρόνια εξόριστος στις ΗΠΑ και αποτελεί το νούμερο ένα εχθρό του προέδρου Ερντογάν, παρά το γεγονός ότι μέχρι το 2013 ήταν σύμμαχοι.
Η ιστορία έδειξε ότι για τον Τούρκο πρόεδρο, η απόπειρα πραξικοπήματος αποτέλεσε την καλύτερη δικαιολογία να προχωρήσει σε μια «κάθαρση» .
Εξάλλου όλοι θυμόμαστε τα λόγια του φτάνοντας με το αεροσκάφος του στην Κωνσταντινούπολη, λίγες ώρες μετά την απόπειρα πραξικοπήματος, όταν έκανε λόγο για «δώρο του Αλλάχ» και δήλωνε ότι «είχε έρθει η ώρα για κάθαρση στο στράτευμα».
Και πράγματι, η προσπάθεια ανατροπής του ήταν για τον πρόεδρο Ερντογάν ένα «δώρο του Αλλάχ». Του έδωσε το δικαίωμα να επιβάλλει τρίμηνη κατάσταση ανάγκης στη χώρα, την οποία παρέτεινε άλλες επτά φορές(!), εξέτεινε με άνεση τα όρια που είχαν οι εξουσίες του και ξεκίνησε την «κάθαρση» όχι μόνο του στρατεύματος αλλά και όσων περισσότερων πολιτικών του αντιπάλων μπορούσε.
Για την ιστορία να υπενθυμίσουμε ότι κατά τη διάρκεια του ερντογανικού πογκρόμ – το οποίο συνεχίζεται – περισσότεροι από 125.000 δημόσιοι υπάλληλοι, δικαστές, αστυνομικοί, καθηγητές και νομικοί έχασαν τη δουλειά τους, πάνω από μισό εκατομμύριο άνθρωποι πέρασαν από δίκη, μέσα ενημέρωσης που ασκούσαν και την παραμικρή αντιπολίτευση στην κυβέρνηση του κατέβασαν «ρολά» και αμέτρητοι δημοσιογράφοι είτε φυλακίστηκαν είτε απλά έφυγαν από τη χώρα καθώς κινδύνευε η ζωή τους.
Σήμερα η Τουρκία είναι πλέον μια αστυνομοκρατούμενη χώρα, στην οποία – αν θες να κοιμάσαι ήσυχος τα βράδια – πρέπει να συμφωνείς σε όλα με το καθεστώς Ερντογάν και να μην κάνεις …κακές παρέες, να μη σχετίζεσαι δηλαδή με ανθρώπους που ενδεχομένως να έχουν κάποια σχέση με γκιουλενιστές, Κούρδους ή άλλους «εχθρούς» της Άγκυρας.
Την ίδια ώρα οι Τούρκοι πολίτες έχουν να αντιμετωπίσουν την καταρρέουσα οικονομία της χώρας τους και έναν «σουλτάνο» που αντί να κυβερνά με δημοκρατικά μέσα, βυθίζεται όλο και πιο βαθιά στο πηγάδι της απολυταρχικότητας.
Το που μπορεί να οδηγήσει αυτό φάνηκε από τις πρόσφατες δημοτικές εκλογές στην Κωνσταντινούπολη, οι οποίες – παρά τις προσπάθειες του κυβερνώντος κόμματος να ανατρέψουν τη βούληση του λαού – έδωσαν πανηγυρικά την εξουσία στην αντιπολίτευση. Αυτό και μόνο θα έπρεπε να κάνει τον πρόεδρο Ερντογάν να ανησυχεί σήμερα αντί να πανηγυρίζει…
