Η Αθήνα διερευνά και παρακολουθεί ακίνητη τις διερευνητικές-επιθετικές ενέργειες της Τουρκίας σε βάρος της Ελλάδας στο Αιγαίο και στη Μεσόγειο, με αποτέλεσμα πλείστα κυριαρχικά και νομικά δικαιώματα να έχουν νομιμοποιηθεί σε διεθνείς οργανισμούς ως τουρκικά δεδομένα, στο διάστημα ανάμεσα στις πρόσφατες και τις επικείμενες την προσεχή εβδομάδα διμερείς διερευνητικές επαφές.
- Της Κύρας Αδάμ
Η τουρκική κυβέρνηση, αφού επέμεινε πέρυσι να μετατραπούν οι… αειθαλείς διερευνητικές επαφές Ελλάδας – Τουρκίας σε «διμερή πολιτικό διάλογο» -αυτός ήταν ο όρος της Άγκυρας για να επιστρέψει στο τραπέζι των «χλομών» διερευνητικών επαφών-, θα θέσει τώρα στο τραπέζι ένα νέο «πακέτο» τετελεσμένων και ανατροπών απέναντι στην κυβέρνηση Μητσοτάκη.
Ήτοι:
- Τη νομιμοποίηση της τουρκολιβυκής ΑΟΖ, η οποία αναρτήθηκε επισήμως στον ΟΗΕ, στον πίνακα 106, χωρίς καμιά κίνηση της Αθήνας για την κατάργηση της παρανομίας αυτής.
- Την κατάθεση στον ΟΗΕ της «τουρκικής ΑΟΖ της Μεσογείου», η οποία τώρα περιλαμβάνει και το τουρκικό κομμάτι της τουρκολιβυκής ΑΟΖ, και περιορίζει την ελληνική ΑΟΖ μόλις στον 28ο μεσημβρινό, ενώ η Αθήνα δεν αποφασίζει να καταθέσει τις δικές της συντεταγμένες ΑΟΖ στο Αιγαίο και στη Μεσόγειο.
- Την κατάθεση στον ΙΜΟ της διευρυμένης τουρκικής περιοχής έρευνας και διάσωσης (SAR), που διχοτομεί το Αιγαίο και συμπίπτει πλέον με την «τουρκική ΑΟΖ της Μεσογείου».
- Τη συνεχή χρήση UAV (μη επανδρωμένων αεροσκαφών) σε όλες τις ασκήσεις της στο Αιγαίο (παραβιάζοντας τον ICAO και το ΝΑΤΟ). Με τη χρήση των UAV -τώρα η κυβέρνηση ψάχνει να βρει τα… κατάλληλα μέσα για την αντιμετώπισή του-, η Τουρκία καταπονεί καθημερινώς τα ελληνικά αεροσκάφη και προκαλεί οικονομική αιμορραγία, αφού τα κόστη είναι 1:1000 σε βάρος του ελληνικού κράτους, ενώ, παράλληλα, τα τουρκικά UAV συλλέγουν πολύτιμες πληροφορίες για τους χρόνους αντίδρασης των ελληνικών αεροσκαφών κ.λπ.
- Τις διεθνείς καταγγελίες, με επιστολές στον ΟΗΕ, σε βάρος της Ελλάδας ότι παραβιάζει τις Συνθήκες Λωζάννης και Παρισίων, διότι εκτελεί ασκήσεις «σε αποστρατιωτικοποιημένα νησιά».
- Tην πλήρη εκμετάλλευση της δήλωσης Δένδια ότι η Ελλάδα εξοπλίζεται διότι απειλείται από την Τουρκία, ως απόδειξη της παραβίασης των συνθηκών από την Ελλάδα.
- Την εμφάνιση θέματος «κυριαρχίας των νήσων» του Ανατολικού Αιγαίου, επειδή η Ελλάδα «παραβιάζει τις συνθήκες».
- Το «τελεσίγραφο» συμμόρφωσης της Ελλάδας με την αποστρατιωτικοποίηση των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου για να μην ανοίξει το θέμα αναθεώρησης της Συνθήκης της Λωζάννης.
Στον αντίποδα, η ελληνική κυβέρνηση, όλο το διάστημα που μεσολάβησε ανάμεσα στους δύο γύρους των διερευνητικών επαφών, δεν έκανε σχεδόν τίποτα για να ανακόψει τη φόρα της Τουρκίας εναντίον της ελληνικής κυριαρχίας και των συμφερόντων στο Αιγαίο και στη Μεσόγειο.
Οι δύο αμυντικές συμφωνίες με τη Γαλλία και τις ΗΠΑ, οι αγορές των γαλλικών Ραφάλ και Μπελαρά, που αυξάνουν την αποτρεπτική ισχύ της χώρας, και οι διάφορες διμερείς πολιτικές και αμυντικές συμφωνίες της Ελλάδας με χώρες της περιοχής είναι χρήσιμες, αλλά δεν επαρκούν για την αποτελεσματική αντιμετώπιση του Ερντογάν και της επεκτατικής πολιτικής του σε βάρος της χώρας μας.
Η κυβέρνηση περιορίζεται και αρέσκεται να περιφέρει το πρόβλημά της με την Τουρκία σε διάφορες πρωτεύουσες, ζητώντας «κατανόηση και στήριξη» στις θέσεις της, γνωρίζοντας ότι το «τσάι και συμπάθεια» προς την Ελλάδα δεν αρκεί για να τρομάξει ο αντίπαλος.
Επιπροσθέτως, το μέχρι πρότινος θεωρούμενο «βαρύ όπλο της Ελλάδας» -το ελληνικό σπαθί εξκάλιμπερ, δηλαδή η προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης– έχει αρχίσει να ξεθωριάζει, διότι ενδεχόμενη προσφυγή δεν θα αφορά μόνο το θέμα της οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας, αλλά το σύνολο των θεμάτων που προσθέτει η Τουρκία στο τραπέζι, με ορατή πλέον όχι την καθαρή λύση, αλλά την ομιχλώδη στο Αιγαίο και στη Μεσόγειο.
