Ο Υπουργός Άμυνας της Κύπρου Μιχάλης Γιωργάλλας βρίσκεται στις Σέρρες, για την εκδήλωση τιμής και μνήμης που διοργανώνει ο δήμος Σερρών για τους πεσόντες στο πραξικόπημα και την τουρκική εισβολή στην μεγαλόνησο.
Στην πλατεία Πεσόντων και Αγνοουμένων Πολεμιστών, η ομιλία του Κύπριου Υπουργού ήταν συγκλονιστική.
📜Ομιλία του Υπουργού Άμυνας @GiorgallasMστην εκδήλωση για τις μαύρες επετείους του πραξικοπήματος και της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο το 1974, στην Πλατεία Πεσόντων και Αγνοουμένων Πολεμιστών Κύπρου στις Σέρρες.
🔗 https://t.co/YhTjxgM3s4 pic.twitter.com/SSCLmlIy7u
— Ministry of Defence (@DefenceCyprus) July 8, 2023
Πλήθος κόσμου έδωσε το παρόν και συγκινήθηκε, αλλά μία απουσία ήταν αυτή που έκανε άσχημη εντύπωση: αυτή κάποιου εκπροσώπου της Κυβέρνησης Μητσοτάκη!
Ο δήμος Σερρών είχε ζητήσει επίσημα την παρουσία εκπροσώπου της Κυβέρνησης στην εκδήλωση, αλλά δεν μπήκε στον κόπο κανένας να παρευρεθεί!
Το θέμα έφερε στη Βουλή ο Κυριάκος Βελόπουλος, με τον Υπουργό Εξωτερικών Γιώργο Γεραπετρίτη να μένει άναυδος (και έκθετος), ακούγοντας τις αποκαλύψεις του Προέδρου της Ελληνικής Λύσης!
Παρέμβαση του Κ. Βελόπουλου στη Βουλή:
– Η στιγμή που ο πρόεδρος της Ελληνικής Λύσης γκρεμίζει τους ισχυρισμούς Γεραπετρίτη μέσα στο κοινοβούλιο. Απίστευτες αποκαλύψεις! #Βουλη #Βελοπουλος pic.twitter.com/Fm29XFmCsL— Κυριάκος Βελόπουλος (@velopky) July 8, 2023
«Η ιστορία δεν παραγράφει και δεν παραγράφεται, δεν καταλύει και δεν καταλύεται»
- Η συγκινητική ομιλία του Κύπριου Υπουργού Άμυνας Μιχάλη Γιωργάλλα στις Σέρρες:
«Και ξαφνικά η καλημέρα κρεμάστηκε
στα χείλη μας σαν πέτρα.
Και ξαφνικά η καλημέρα σφηνώθηκε
στα δόντια του πρωινού.
[…]
Σήμερα 15 Ιουλίου 1974.
[…]
Βράδυ
και δεν καταμετρήθηκαν ακόμη οι νεκροί
και δεν καταμετρήθηκε ακόμη το μίσος
και δεν καταμετρήθηκε ακόμη ο παραλογισμός».
Τη 15η και 20η Ιουλίου κάθε έτους, η Κύπρος ξυπνά με τον ανατριχιαστικό, εκκωφαντικό, οξύ ήχο των σειρήνων συναγερμού, οι οποίες κάθε χρόνο μας υπενθυμίζουν τις μελανότερες σελίδες της σύγχρονης κυπριακής ιστορίας και τις ανοικτές αιμάσουσες κι ανεπούλωτες πληγές που άφησαν το προδοτικό πραξικόπημα και η βάρβαρη τουρκική εισβολή του 1974.
Ο Κύπριος δημοσιογράφος και πολυβραβευμένος λογοτέχνης Άνθος Λυκαύγης, στο ποίημά του «Ερπύστριες» αναφέρεται στην οργή, στον πόνο, στην οδύνη, στον πικρό στεναγμό, στον θάνατο που έσπειρε το αδελφοκτόνο μίσος, στιγματίζει τον παραλογισμό της εμφύλιας διαμάχης, και μαρτυρά τον τραγικό εφιάλτη που εκείνο τον μαύρο Ιούλη απλώθηκε πάνω από τη Λευκωσία και σκέπασε ολόκληρη την Κύπρο.
Μέσα από τους στίχους του εν λόγω ποιήματος αναδεικνύονται το καταστροφικό μίσος, ο αδελφοκτόνος διχασμός και ο τυφλός φανατισμός εκείνη της εποχής.
Ακόμα το ποίημα αναδεικνύει το μέγεθος της τραγωδίας αλλά και την από τους πρωταγωνιστές ανικανότητα κι αδυναμία αντίληψης των τραγικών συνεπειών του προδοτικού πραξικοπήματος, που έμελλε να αποτελέσει την απαρχή της πιο τραγικής περιόδου της ιστορίας από ιδρύσεως της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Η κατάλυση της νομιμότητας στην Κύπρο έδωσε την ευκαιρία στην Τουρκία να παρουσιάσει την παράνομη βάρβαρη στρατιωτική εισβολή στην Κύπρο, ως «ειρηνευτική επέμβαση» για αποκατάσταση της συνταγματικής τάξης και προστασία των Τουρκοκυπρίων.
Η Τουρκία θέτοντας σε εφαρμογή τα σχέδια για Ταξίμ δηλαδή καθαρή διχοτόμηση της Κύπρου, εισέβαλε βάρβαρα και αναίσχυντα στο νησί σπέρνοντας αδιακρίτως τον θάνατο, την καταστροφή, τον πόνο, την προσφυγιά, τη διάλυση.
Συναισθανόμενοι, λοιπόν, το μέγεθος της τραγωδίας της Κύπρου, επιστρέφουμε σήμερα νοητά στις δραματικές ημέρες του πραξικοπήματος και της τουρκικής εισβολής.
Οι εκδηλώσεις για τις μαύρες επετείους του Ιουλίου και Αυγούστου του 1974 συνιστούν ευκαιρία για αναβάπτιση στην κιβωτό των αρχών, των αξιών και των ιδανικών των ελλήνων, μέσω των οποίων σφυρηλατήθηκε και χαλυβδώθηκε η εθνική μας ταυτότητα και η συλλογική ιστορική μας συνείδηση.
Εκδηλώσεις όπως η σημαρινή δεν συντείνουν απλώς στη διατήρηση της ιστορικής και αγωνιστικής μας μνήμης.
Αποτελούν αέναη υπόμνηση του χρέους μας απέναντι σε όλους τους ήρωές μας, που επιτελώντας στο έπακρο το καθήκον τους απέναντι στην πατρίδα, θυσιάστηκαν για τη διασφάλιση των ύψιστων ιδανικών της ελευθερίας, της νομιμότητας και της δικαιοσύνης στην Κύπρο.
«Καρτερούμεν μέραν νύχταν
να φυσήσ’ ένας αέρας
‘στουν τον τόπον πόν’ καμένος τζι’εν θωρεί ποττέ δροσιάν,
για να φέξει καρτερούμεν το φως τζείνης της ημέρας
ποννά φέρει στον καθέναν τζαι χαράν τζαι ποσπασιάν.»
Ο λαϊκός βάρδος της Κύπρου, Δημήτρης Λιπέρτης, συμπυκνώνει μέσα σε λίγους στίχους τον βαθύτερο πόθο και καημό του κάθε Έλληνα της Κύπρου, ο οποίος βίωσε σε όλη την πορεία και τη διάρκεια της μακραίωνης ιστορίας της μεγαλονήσου δεκάδες υποταγές.
Τον βαθύτερο πόθος της λευτεριάς.
Οι Έλληνες της Κύπρου ξανά καρτερούν μέρα και νύχτα να φυσήξει ο δροσερός αέρας της απελευθέρωσης πάνω από τα σκλαβωμένα μας εδάφη. Στην Κερύνεια, την Αμμόχωστο και σε κάθε χωριό και εκκλησιά μας στα κατεχόμενα.
Ελληνίδες και Έλληνες,
Η ιστορική συλλογικής μας συνείδηση διαπλάθεται από τη σχέση αλληλεπίδρασης του ιστορικού μας παρελθόντος με το παρόν.
Η ιστορική μας συνείδηση καθορίζει σε μεγάλο βαθμό την εθνική μας ιδεολογία, τη γλώσσα μας, τις παραδόσεις και την ιστορική μας κουλτούρα.
Η γνώση της ιστορίας μας, λοιπόν, αποτελεί απαραίτητο στοιχείο, καθόσον ως δίοδος επικοινωνίας με το πολυδιάστατο και πολυσύνθετο ιστορικό παρελθόν, ερμηνεύει τις όψεις του παρόντος και συμβάλλει καθοριστικά στη διαμόρφωση του μέλλοντος.
«Φως της αλήθειας, μάρτυρας των καιρών, δάσκαλος της ζωής είναι η ιστορία» μας υποβάλλει ο επιφανέστερος Ρωμαίος φιλόσοφος και ρήτορας Μάρκος Κικέρωνας, για να τονίσει τη σημασία της ιστορικής γνώσης.
Σήμερα, λοιπόν, από το βήμα αυτής της εκδήλωσης για τις μαύρες επετείους του 1974, τιμούμε τη μνήμη των πεσόντων πολεμιστών μας και στεκόμαστε δίπλα στις οικογένειες των αγνοουμένων μας σε Ελλάδα και Κύπρο.
Μνημονεύουμε τους νεκρούς και παρακαλούμε τον πανάγαθο θεός να τους αναπαύει εν σκηναίς δικαίων.
Στρέφουμε τη σκέψη μας στις χιλιάδες των προσφύγων, που για 49 χρόνια στερούνται τα σπίτια και τις περιουσίες τους, αλλά και στους εγκλωβισμένους μας, αυτούς που δεν εγκατέλειψαν τα σπίτια τους αλλά επέλεξαν να παραμείνουν να «ριζοβολούν» στην κατεχόμενη γη μας.
Με οδύνη ανακαλούμε στη μνήμη τα μελανά γεγονότα της ιστορίας εκείνου του μαύρου Ιούλη.
Κι η ιστορία παραμένει παρούσα και μας διδάσκει, μας υπενθυμίζει, μας προβληματίζει, μας παραδειγματίζει και μας εκλογικεύει.
Κι ιστορία δεν παραγράφει και δεν παραγράφεται, δεν καταλύει και δεν καταλύεται.
Και ως ιστορικό γεγονός έχει καταγραφεί ότι τις πρωινές ώρες του Σαββάτου, της 20ης Ιουλίου 1974, η Κύπρος, καταπονημένη από τις συγκρούσεις του πραξικοπήματος, δέχθηκε με βιαιότητα από αέρος και θαλάσσης τη σφροδρότατη στρατιωτική επίθεση του «Αττίλα».
Με την ευνοϊκή προς της Τουρκία ουδετερότητα των Μεγάλων της γης, τα τουρκικά στρατεύματα, τα οποία βαθμιαία ενισχύονταν, σκόρπισαν ανελέητα τον όλεθρο, τον θάνατο, την καταστροφή.
Στο πλάι των μαχητών της Εθνικής Φρουράς, που το καλοκαίρι του 1974 κλήθηκαν να αποκρούσουν την τουρκική επιθετικότητα και να υπερασπιστούν το δίκαιο και την ελευθερία του λαού μας, θρέθηκαν από την πρώτη στιγμή οι αδελφοί μας Ελδυκάριοι, καθώς και οι καταδρομείς της Α΄ Μοίρας, που κατέφθασαν στο νησί με την ηρωική επιχείρηση «ΝΙΚΗ».
Τα παιδιά της Ελλάδος πολέμησαν γενναία προτάσσοντας τα στήθη τους με αστείρευτο ηρωισμό απέναντι στους πολυάριθμους κια πάνοπλους τούρκους στρατιώτες.
Ως γνήσιοι απόγονοι των ηρώων του Έθνους επέδειξαν απαράμιλλο θάρρος πληρώνοντας βαρύτατο φόρο αίματος στον αγώνα προάσπισης των ιερών και οσίων του Ελληνισμού στο νησί μας και γράφοντας χρυσές σελίδες γνήσιας ελληνικής ανδρείας και μαχητικότητας.
Κυρίες και κύριοι,
Μπροστά στην προσφορά όλων αυτών των παιδιών από την Ελλάδα και την Κύπρο που θυσιάστηκαν υπερασπιζόμενοι την πατρίδα μας, αποτίουμε τον αρμόζοντα φόρο τιμής και την ίδια ώρα αναλογιζόμαστε τη δική μας ευθύνη και το δικό μας χρέος απέναντι τους και έναντι της ιστορίας και των επόμενων γενεών.
Αντλώντας όλα τα διδάγματα που μας παραθέτει η ιστορία, οφείλουμε με συλλογικότητα, ομοψυχία, αίσθημα ευθύνης και ενότητα, να φανούμε αντάξιοι του αγώνα και της θυσίας των ηρώων μας.
Η υφιστάμενη στρεβλή κατάσταση πραγμάτων στην Κύπρο, δεν μπορεί να συνεχίσει να αποτελεί το μέλλον της πατρίδας μας.
Η τουρκική κατοχή δε μπορεί να διαιωνίζεται.
Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι υπάρχουν πολλές δυσκολίες.
Υπάρχει όμως εκ μέρους μας η πρόθεση, μέσα από μια έντιμη διαδικασία διαλόγου να καταλήξουμε στην επίλυση του κυπριακού προβλήματος.
Μια λύση του κυπριακού προβλήματος, που θα διασφαλίζει σε όλη την Κύπρο την εφαρμογή του κοινοτικού κεκτημένου, τις αρχές και αξίες της ΕΕ.
Μια λύση που θα απαλλάσει την Κύπρο από το αναχρονιστικό σύστημα των εγγυήσεων και των ξένων επεμβάσεων και θα διασφαλίζει την αποχώρηση των κατοχικών στρατευμάτων και των εποίκων.
Μια λύση που θα επιφέρει την άρση της κατοχής και θα επιτρέπει σε όλους τους νόμιμους κατοίκους της Κύπρου να συνυπάρξουν μακριά από ρατσιστικούς διαχωρισμούς υπο καθεστώς ισονομία και ισσοπολιτείας.
Μια τέτοια λύση, θα είναι προς όφελος όλων.
Μέχρι τότε είμαστε αποφασισμένοι να αγωνιστούμε με κάθε κόστος για να προστατεύσουμε ότι κινδυνεύει και να διεκδικήσουμε ότι μας ανήκει.
Αυτό οφείλουμε σε όλους τους ήρωές μας που πλήρωσαν με το αίμα τους την προσπάθεια υπεράσπισης της πατρίδας μας.
Αυτό οφείλουμε στις μελλούμενες γενιές.
Αυτό το οφείλουμε στον κυπριακό λαό. Να δημιουργήσουμε ένα μέλλον ειρήνης, προόδου ασφάλειας και ευημερίας.
Ας είναι αιωνία η μνήμη και η δόξα που θα συνοδεύει όλους αυτούς που αγωνίστικαν υπερ πίστεως και πατρίδος σε όλους τους Αγώνες του Έθνους μας ή έδωσαν τη ζωή τους προσφορά για την ελευθερία μας.
